Spierzwakte aan één kant van het lichaam kan optreden na een beroerte of als gevolg van fysiek trauma. Genoemde hemiparese, eenzijdige zwakte - ongeacht welke kant is aangetast - kan worden verbeterd door middel van therapeutische oefeningen. Passieve en actieve bewegingsbereiktherapie en aangepaste constraint-geïnduceerde therapie kunnen uw lichaam van verhoogde circulatie en spierkracht voorzien. Visualisatie-oefeningen kunnen echter helpen om je revalidatie te verbeteren. Praat met uw arts of therapeut over welke oefeningen geschikt voor u zijn.

Spierzwakte en hemiparese

Spierzwakte wordt als subjectief of objectief beschouwd. Subjectieve zwakte betekent dat u zich zwak voelt, maar er is geen meetbaar krachtverlies. Objectieve zwakte is een verlies van kracht gevonden tijdens een lichamelijk onderzoek. Eenzijdige spierzwakte kan het gevolg zijn van een beroerte of letsel aan de hersenen of het zenuwstelsel, evenals multiple sclerose, spierdystrofie of cerebrale parese. Een verwonding aan de rechterkant van uw hersenen veroorzaakt hemiparese aan uw linkerkant, terwijl een letsel aan de linkerkant van uw hersenen zwakte aan uw rechterkant creëert.

Bereik-van-bewegingsoefeningen

Bereik -of-beweging, ROM, oefeningen kunnen helpen voorkomen dat de ledematen aan uw aangedane zijde stijf worden of spiermassa verliezen. Volgens Stroke- Rehab.com kunnen ROM-oefeningen passief, actief ondersteund of actief zijn, afhankelijk van het feit of uw aangedane zijde een willekeurige beweging heeft. Als je je eigen spieren niet actief kunt bewegen, kan een therapeut ze voor je verplaatsen of een passieve bewegingsmachine gebruiken. Passieve bewegingen verbeteren uw bloedcirculatie, brengen bloed naar spieren en weefsels en helpen uw hersenen zich te herinneren hoe ze dat gebied moeten verplaatsen. Als je gedeeltelijke beweging hebt, zullen actieve assist-oefeningen of actieve ROM-bewegingen ook de bloedcirculatie verbeteren en je spierkracht vergroten.

Aangepaste beperking-geïnduceerde therapie

Gemodificeerde constraint-geïnduceerde therapie, of mCIT, is een poliklinische therapie die zich richt op repetitieve, taakspecifieke oefeningen met uw aangedane ledemaat. Tijdens deze bewegingen wordt lichte weerstand geboden om je spieren en je zenuwstelselverbindingen te versterken. Deze therapie verhoogt geleidelijk je hersen-spier verbindingen en helpt je motorische functie te verbeteren, vooral als het ook om mentale oefeningen gaat. Een studie gepubliceerd door de American Heart Association in februari 2009 vond dat mCIT de motorische functie verhoogt bij patiënten met een beroerte; de effecten worden echter versterkt door mentale beelden die direct na de mCIT-oefening worden uitgevoerd.

Motor imagery

Hoewel motorisch gezien geen fysieke oefening is, is motorische beeldvorming een vorm van visualisatie die kan helpen om verbindingen vanuit je hersenen te vormen. of zenuwstelsel naar je spieren. De bovengenoemde studie vond dat het visualiseren van beweging tegelijkertijd fysiotherapie effectiever maakte. Patiënten in de groep die zowel mentale beelden als mCIT ontvingen, scoorden significant hoger in bewegingsevaluaties dan degenen die alleen mCIT ontvingen. Volgens de National Stroke Association kan het visualiseren van beweging in je getroffen ledematen je vermogen om te lopen en andere dagelijkse taken uit te voeren, daadwerkelijk verbeteren. Het opnemen van motorische beelden in uw revalidatieroutine kan uw kans op het krijgen van beweging vergroten.