Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD), eens aandachtstekortstoornis genoemd, werd in 1994 hernoemd om de stoornis nauwkeuriger te beschrijven. Drie subtypen van de aandoening worden nu herkend, elk met zijn eigen gedragspatronen, volgens Kids Health. ADHD ontwikkelt zich in de kindertijd, hoewel het pas op latere leeftijd wordt gediagnosticeerd. Mensen met de stoornis ervaren emotionele effecten die hun vermogen om te functioneren op meerdere gebieden van het leven beïnvloeden.

Stemmingswisselingen

Stemmingswisselingen zijn een emotioneel neveneffect van ADHD, die van invloed zijn op alle leeftijden met de aandoening. Dit symptoom kan moeilijk te bepalen zijn, omdat veranderingen in stemmingen ook verband kunnen houden met stress of gespannen levenssituaties, zoals een scheiding, verhuizingen en veranderingen op school of in banen. De Mayo Clinic meldt dat een ADHD-diagnose moeilijk te bereiken kan zijn omdat emotionele symptomen vaak die van andere stemmings- en angststoornissen nabootsen. Bovendien heeft de helft van de volwassenen met ADHD ook last van andere psychische aandoeningen, zoals depressie. Om andere oorzaken van stemmingswisselingen uit te sluiten, gebruiken artsen een vragenlijst en andere maatregelen, zoals een lichamelijk onderzoek en medische geschiedenis.

Impulsiviteit

Impulsiviteit is een emotioneel neveneffect van ADHD, waardoor personen kunnen worden ongeduldig en reageren ongepast. Kinderen met ADHD kunnen op school worden gedisciplineerd voor het wegstrepen van opmerkingen en het vertonen van ogenschijnlijk onbeschoft gedrag. Als gevolg hiervan kunnen klasgenoten en onderwijzers hen ontwrichtend en lastig vinden. Dit maakt het vaak moeilijk voor kinderen met ADHD om vriendschappen te smeden. Het National Institute of Mental health beschrijft impulsieve kinderen als degenen die hun emoties zonder beperking tonen en handelen zonder acht te slaan op de gevolgen. Volwassenen met dit symptoom kunnen gesprekken onderbreken en kunnen gemakkelijk geagiteerd raken in alledaagse situaties, bijvoorbeeld wanneer ze in rijen wachten of door het verkeer waden.

Uitbarstingen van woede

Woede is een normaal menselijk gedrag. Personen met ADHD kunnen echter meer problemen hebben met het concentreren op taken en omgaan met stress, wat frustratie kan veroorzaken en woede kan vergroten. Volgens de Mayo Clinic kunnen de emotionele effecten van ADHD, zoals uitbarstingen van woede, ook relaties bemoeilijken en problemen op het werk of op school veroorzaken.

, , ] ]