Schimmels kunnen de menselijke gezondheid ernstig aantasten. De hoeveelheid schimmel, het aanwezige type schimmel en de individuele gevoeligheid zijn allemaal factoren die verband houden met het niveau of de mate van gezondheidsrisico. Er zijn mal-testkits beschikbaar die de aanwezigheid van schimmels bepalen en bepalen welk type schimmel aanwezig is. U kunt zelf een mould testkit maken met een paar eenvoudige items.

Een mould-testkit maken

Plaats de petrischaal op een vlakke ondergrond. Leg de tape in de schaal met de plakkerige kant naar boven. Plaats voldoende plakband om over de schaal te leggen. De tape zal schimmelsporen in de lucht vangen. Schimmel releases sporen als een manier van migreren. Wanneer de sporen in contact komen met water of vocht, kunnen ze nieuwe schimmelkolonies vormen.

Plaats een tweede petrischaal in het luchtkanaal boven de retourluchtopening. Zorg dat de binnenkant net als de vorige stap is bekleed met tape. Alle schimmelsporen die door de ventilatiesystemen gaan, passeren de schaal en blijven aan de tape kleven.

Voer een analyse uit. Nadat je de petrischalen een nacht hebt laten zitten, plaats je ze onder een microscoop. Als je weet hoe je schimmel eruit ziet, kun je de aanwezigheid ervan in de lucht identificeren. Stofdeeltjes zullen waarschijnlijk ook in de petrischaal verschijnen, dus zorg ervoor dat je ze niet verwart. Als u geen technische analyse kunt of wilt uitvoeren, zijn er bedrijven waar u verzamelde luchtmonsters naartoe kunt sturen. Zij voeren de analyse uit en geven informatie over aanwezigheid en type schimmel.

Voer een visuele inspectie uit. Veel mal-testkits zullen u vragen om een monster van de vermoedelijke oppervlakvorm met een verwisseling te nemen. Dit is zodat de mal kan worden geïdentificeerd voor alle giftige soorten zoals Stachybotrys en Aspergillus-Niger. Het zal ook bepalen of het monster een schimmel of een meeldauw is, die vaak verward zijn, omdat zowel schimmels als meeldauw de voorkeur geven aan warme en vochtige omgevingen zoals badkamers. Matrijzen zijn echter typisch zwart, groen, rood of blauw van kleur. Ze kunnen ook vaag of slijmerig lijken, afhankelijk van het type. Schimmel is meestal grijs of wit en kan poederachtig of donzig zijn. Een eenvoudige visuele inspectie moet aangeven of de oppervlakteschimmels een schimmel of meeldauw zijn.

Volg de CDC-aanbeveling voor testen. De mate en het type schimmelgroei en de individuele gevoeligheid maken het onmogelijk om aanvaardbare niveaus te bepalen. Dit is de reden waarom de Centers for Disease Control (CDC) stellen dat bemonstering en kweken geen betrouwbare methoden zijn voor het bepalen van gezondheidsrisico's. Testen kan subjectief zijn en de CDC beveelt aan dat eventuele gevonden schimmel onmiddellijk wordt verwijderd om gezondheidsrisico's te minimaliseren.

Waarschuwingen

Een laboratoriumtest uitvoeren voor u kan behoorlijk duur zijn.

Dingen die nodig zijn

Petrischaaltjes

Tape wissen

Microscoop

, , ] ]