Hoewel nierbeschadiging niet ongedaan kan worden gemaakt, kunnen veel aspecten van de ziekte symptomatisch worden behandeld. Beginnend met de vroege stadia van de ziekte, ligt de nadruk op de behandeling van symptomen van hypertensie en hoog urine-eiwit. Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden nieuwe symptomen zoals bloedarmoede en hoge fosforspiegels behandeld.

Het bepalen van welke medicijnen en welke doses het beste zijn, kan maanden van aanpassingen vergen. Dit is een immer evoluerend beeld, dus artsen en patiënten moeten samenwerken om de behandeling te optimaliseren.

ACE-remmers

Angiotensine-converterende enzymremmers, ook wel bekend als ACE-remmers, zijn de eerste verdedigingslinie tegen hypertensie en proteïnurie, die vrijwel altijd gepaard gaat met chronische nieraandoeningen. De grote meerderheid van de mensen kan ACE-remmers gebruiken zonder bijwerkingen. Volgens NephrologyChannel.com is de meest voorkomende bijwerking - een medicijnhoest - van invloed op 3 tot 5 procent van de patiënten die het nemen.

ARB's

Angiotensine-receptorblokkers, of ARB's, zijn een ander medicijn tegen hypertensie vaak ingenomen met ACE-remmers of in plaats van ACE-remmers. Volgens de National Institutes of Diabetes en Digestive and Kidney Diseases lijken ARB's op ACE-remmers omdat ze ook het urineproteïne verlagen en door de meeste patiënten gemakkelijk worden verdragen.

Prednisone

Prednison heeft veel bijwerkingen, op zijn minst sommige worden ervaren door bijna iedereen die het neemt. Prednison kan echter zeer effectief zijn bij het verminderen van ernstig urine-eiwit.

De meeste vaak voorkomende bijwerkingen van prednison zijn gering. MayoClinic.com meldt dat enkele van de minder belangrijke bijwerkingen gewichtstoename, vetherverdeling, emotionele problemen en hyperactiviteit zijn. Ernstigere bijwerkingen zijn onder meer verlies van botdichtheid en maagulcera.

MayoClinic.com meldt dat prednison ernstige bijwerkingen kan veroorzaken, daarom moeten de voordelen van het voorschrijven ervan worden afgewogen tegen het risico. Veel artsen zullen prednison niet voorschrijven tenzij het urine-eiwit erg hoog is.

Cellcept

Cellcept is de merknaam voor het immunosuppressivum, mycofenolaat-mofetil. Dit is een relatief nieuw medicijn dat alleen of met prednison wordt gebruikt voor lagere niveaus van urine-eiwit. Veel patiënten die niet op prednison reageren, reageren goed met Cellcept. Volgens een uitgave van 2008 van "Transplantation Proceedings" is Cellcept ook erg nuttig geweest na de transplantatie. Cellcept is relatief gemakkelijk voor patiënten om te nemen. Een zeer klein aantal patiënten ervaart maagklachten, maar dit verdwijnt na verloop van tijd.

Erytropoëtine

Erytropoëtine wordt gebruikt voor de behandeling van bloedarmoede. Volgens de National Institutes of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases is EPO een hormoon dat verantwoordelijk is voor de rijping van rode bloedcellen. Normaal gesproken wordt dit hormoon gemaakt door de nieren. Wanneer de nieren erg littekens krijgen, verliezen ze het vermogen om dit hormoon te maken, zodat het vervangen moet worden door synthetische EPO.

Fosforbindmiddelen

Nierpatiënten met gevorderde ziekte hebben vaak een hoog fosforgehalte. Dit kan kleine symptomen veroorzaken, zoals jeuk en ernstige symptomen, zoals botverlies. Fosforbindmiddelen kunnen worden gebruikt om overtollig serum te "vastzetten". Vaak zijn deze bindmiddelen niet meer dan een product zoals TUMS. Het calciumcarbonaat in de TUMS bindt zich aan de overtollige fosfor.

, , ] ]