Fenegriekzaden worden in de traditionele geneeskunde gebruikt voor het behandelen van nier- en verkoudheden en voor het verlichten van pijn geassocieerd met artritis. Verschillende medische onderzoeken suggereren dat poeder dat is afgeleid van de zaden, baat kan hebben bij auto-immuunziekten zoals artritis. Vraag echter altijd advies aan een arts voordat u begint aan een nieuwe behandeling voor een medische aandoening.

Fenegriek

Trigonella foenum graecum, beter bekend als fenegriek, is op grote schaal geteeld voor de culinaire en medicinale waarden van zijn "Experimenteel is aangetoond dat de zaden antioxiderende, ontstekingsremmende en hepatoprotectieve eigenschappen bezitten. Het poeder is onderwerp van medisch onderzoek geweest om metabole syndromen geassocieerd met artritis en andere ontstekingsziekten te onderzoeken en te beheersen.

Artritis en auto-immuniteit

Artritis beschrijft meer dan 100 aandoeningen met schade aan de gewrichten van het lichaam. Artrose, de meest voorkomende vorm, is een gevolg van trauma aan gewrichts-, infectie-, leeftijd- of immuniteitsgerelateerde aandoeningen. Andere vormen van de ziekte omvatten reumatoïde, psoriatische en septische artritis. Allen worden beschouwd als auto-immuunziekten, waarbij de immuuncellen van het lichaam zijn eigen weefsels vernietigen vanwege de afbraak van kraakbeen dat normaal de gewrichten beschermt. Het is aangetoond dat Fenegriek auto-immuunziekten blokkeert door te fungeren als een nabootsing van oestrogeen, waarvan bekend is dat het deze aandoening remt. Daarom is fenegriek onderzocht als een mogelijke oestrogeenvervanging bij de behandeling van artritis.

Fenegriek als een oestrogeen nabootsende stof

Van oestrogeenachtige verbindingen is bekend dat ze de ontsteking van weefsel remmen door het activeren van wegen die de effecten tegengaan van auto-immuniteitsaandoeningen. De juni 2010 editie van de "Indian Journal of Medical Research" omvatte een studie die het oestrogene effect van fenegriek onderzocht om de capaciteit ervan als een alternatief voor oestrogeensubstitutietherapie te beoordelen, waarvan is aangetoond dat het ontsteking geassocieerd met artritis behandelt. De onderzoekers ontdekten dat fenugreek bindt aan oestrogeenreceptoren en fungeerde als oestrogeen door genetische activiteiten te beïnvloeden en de expressie van oestrogeen-responsieve eiwitten te induceren. De onderzoekers beweren bewijs te hebben geleverd voor oestrogene activiteiten van fenegriekzaden als een alternatief voor oestrogeensubstitutietherapie bij ziekten die worden beïnvloed door oestrogenen zoals artritis.

Oestrogeenactie tegen artritis

Het septembernummer van het Journal 2010 van Clinical Immunology "omvatte een onderzoek dat de pathologie van verhoogde concentraties van oestrogeenmetabolieten onderzocht die gevonden worden in reumatoïde artritis, RA, patiënten. De onderzoekers gebruikten bloedstalen van RA-patiënten en een gezonde populatie van deelnemers, als een controlegroep, om oestrogeenafhankelijke DNA-activering te controleren. Ze vonden verhoogde DNA-activiteit bij de RA-patiënten in vergelijking met de controles. De auteurs concludeerden dat binding van oestrogeenmetabolieten aan DNA mogelijk de rol van oestrogeenachtige verbindingen kan verklaren en kan dienen als een alternatieve indicator voor de diagnose van de ziekte.

Conflicterend rapport over de therapeutische effecten van fenegriek

Mutaties van chromosomen leiden tot verstoring van moleculaire processen en worden vaak gezien bij artritische aandoeningen. In een artikel dat verscheen in de uitgave van het Journal of Ethnopharmacology van mei 2007, gebruikten onderzoekers een waterig extract van fenegriek dat traditioneel wordt gebruikt om ontstekingen en artritis te behandelen. Omdat artritis een auto-immuunziekte is, werden de toxicologische eigenschappen en mogelijke antimutagene effecten van fenegriek onderzocht. Het onderzoek toonde aan dat behandeling met fenugreek-extract het percentage dode cellen significant verminderde, maar verhoogde de frequentie van chromosomale mutaties. De auteurs concludeerden dat waterige extracten van het kruid geen beschermende of antimutogene activiteit hebben, maar eerder een mutageen potentieel dat leidt tot de ontwikkeling van andere aandoeningen.