Tenuate en fentermine zijn eetlustremmers die alleen onder toezicht van een arts mogen worden ingenomen. Beide zijn alleen op recept verkrijgbaar en mogen alleen worden gebruikt als aanvullend onderdeel van een door artsen ontwikkeld programma voor gewichtsverlies dat oefeningen voor beweging en voeding omvat. Hoewel beide medicijnen op een vergelijkbare manier werken, zijn het verschillende chemische verbindingen en kunnen patiënten anders reageren.

Phentermine

De eetlustremmer fentermine wordt op de markt gebracht onder de namen Adipex-P of Ionamin en is een amfetamine. op basis van base beschikbaar in doseringen met verlengde afgifte of vóór de maaltijd. Vaak gemelde bijwerkingen zijn een droge mond, een slechte smaak in de mond en problemen met de spijsvertering, hoewel bijwerkingen kunnen worden geminimaliseerd door het medicijn met voedsel in te nemen. De meeste patiënten die fentermine gebruiken, gebruiken het medicijn slechts gedurende drie tot zes weken medicatie, omdat langer gebruik van fentermine verslavend kan zijn.

Tenuate

Tenuate en Tenuate-Dospan zijn merknamen voor diethylpropion-tabletten en zijn verkrijgbaar als tablet met verlengde afgifte eenmaal daags of als tabletten die kort voor de maaltijd moeten worden ingenomen om de eetlust onder controle te houden. De bijwerkingen zijn vergelijkbaar met die van fentermine, hoewel gevallen van duizeligheid, angstgevoelens, depressie, tremoren en verhoogde volumes van urineren. Tenuate is ook een verslavende substantie, en artsen beperken het gebruik ervan meestal tot kortetermijnlessen van weken om supplementen voor gewichtsverlies aan te vullen. Het wordt meestal toegediend met een lagere dosering dan fentermine.

Chemisch niveauverschillen

Hoewel fentermine en tenuaat worden gebruikt om eetlust te onderdrukken en vergelijkbare bijwerkingen hebben, zijn ze op chemisch niveau significant verschillend, wat betekent dat de lichamen van patiënten anders kunnen reageren op de medicijnen. Degenen die last hebben van bijwerkingen die het voortdurende gebruik van één medicijn onmogelijk maken of niet reageren op de behandeling door één kunnen als alternatief worden overgezet op behandeling van het andere medicijn. Vanwege de gewoontevormende tendensen van deze medicijnen, kunnen patiënten die ze langdurig gebruiken, worden geadviseerd om tussen de twee halverwege hun behandeling over te schakelen.

, , ] ]