Tuberculose, of TB, is een bacteriële ziekte die bijna altijd de longen infecteert, maar zich ook kan verspreiden naar bijna elk orgaansysteem om ziekte en symptomen te veroorzaken. Dit is de reden waarom screening en behandeling krachtig worden nagestreefd, zo erg dat wettelijke mandaten zijn doorlopen met verschillende vereisten afhankelijk van de TB-status van een persoon.

Pulmonaire effecten

TB begint altijd in de longen, zoals het wordt overgedragen via de lucht. Het meest voorkomende symptoom is hoesten, en met uitgebreide longbetrokkenheid wordt de hoest productief, eerst met slijm en uiteindelijk ook met bloed. De infectie treft meestal de bovenste lobben van de longen, en kan vaak eroderen in een bloedvat en zich zo verspreiden naar de rest van het lichaam. Schade aan het longweefsel kan zich in de loop van de tijd voordoen en kan zelfs na een punt onomkeerbaar zijn.

Gedissemineerde tuberculose

Dit is ook bekend als miliaire tuberculose en komt vaak voor bij immuungecompromitteerde patiënten (zoals HIV-patiënten) of na uitgebreide pulmonaire ziekte leidt tot de verspreiding van TB via de bloedbaan. Het kan elk orgaan aantasten, maar tast meestal de lever, het beenmerg, de nieren, de bijnieren en de milt aan. De symptomen kunnen variëren, afhankelijk van het betrokken orgaan, van verminderde oxygenatie van het bloed tot een wijdverspreide bacteriële infectie van het bloed (sepsis), en kunnen vaak dodelijk zijn.

Lymphatic Spread

Het lymfestelsel (zoals de lymfeklieren) zijn een van de primaire tbc-infectiesites buiten de longen. De lymfeklieren kunnen ook helpen bij de verspreiding van TB en een infectie hier presenteert zich als pijnloze zwelling van de lymfeklieren. De lymfeklieren kunnen andere structuren comprimeren, zoals de luchtwegen.

Pleura-tbc

TB kan zich ook verspreiden naar de pleura, de weefsellagen die de longen omhullen. Dit kan vaak resulteren in een aandoening die bekend staat als pleurale effusie, een verzameling vloeistof (vaak geïnfecteerd met TB) die zich ontwikkelt tussen de pleurale lagen en de longen en problemen kan veroorzaken met ademhalen en oxygenatie. Als de vloeistof is geïnfecteerd, is dit bekend als empyeem en kan chirurgische drainage noodzakelijk zijn.

TB van het urogenitale systeem

TB kan ook de nieren, geslachtsdelen en urineleiders infecteren. De symptomen zijn meestal gelokaliseerd in de plaats waar de infectie aanwezig is en veelvoorkomende symptomen zijn pijn bij het plassen, bloed in de urine en verhoogde frequentie van urineren. De effecten op de nier kunnen behoorlijk schadelijk zijn, maar komen soms voor en omvatten nierfalen, nierstenen en hoge bloeddruk (hypertensie). Bot- en gewricht TBC

Infectie van de botten en gewrichten met TB ook treedt op en het risico neemt toe met de leeftijd. De gebruikelijke symptomen zijn pijn, zwelling van de betrokken gewrichten en sinuskanalen (tunnels in het weefsel die van het gewricht naar de buitenhuid leiden). De behandeling wordt meestal uitgevoerd met medicatie, en een operatie wordt meestal gedaan wanneer de wervelkolom betrokken raakt, wat zich kan manifesteren in gecompromitteerde symptomen van het zenuwstelsel.

Centraal zenuwstelsel TB

De meest voorkomende infectie van het centrale zenuwstelsel met TB is meningitis. Dit gebeurt meestal met een directe bacteriële infectie en kan de hersenvliezen of het hersenweefsel (encefalitis) infecteren. De ziekte valt voornamelijk de basis van de hersenen aan en manifesteert zich met hoofdpijn, verminderd bewustzijnsniveau en een stijve nek. Deze patiënten hebben ook de neiging om miliaire TB te hebben in de rest van hun lichaam wanneer het zenuwstelsel symptomen begint te vertonen. Af en toe kan een focale laesie ontstaan in plaats van meningitis; dit staat bekend als een tuberculoma en is vaak asymptomatisch behalve lokale effecten die worden veroorzaakt door de massa die op andere weefsels valt.

Cardiale tuberculose

TBC kan het pericardium, het weefsel dat het hart bedekt, infecteren. Het kan resulteren in een opeenhoping van vocht tussen het pericard en het hartweefsel, bekend als pericardiale effusie. Fibrose kan ook het gevolg zijn van het littekenweefsel dat vernauwing van het hart veroorzaakt. Ook kan infectie van het hartweefsel, zoals de boezems en de linker ventrikel, optreden, wat duidelijke schadelijke gevolgen heeft voor de hartfunctie.

, , ] ]