Oude en middeleeuwse culturen gebruikten al honderden jaren zuur van citrusvruchten voordat ze de kracht ervan echt begrepen. Volgens het boek van Richard Myers uit 2007 'De 100 belangrijkste chemische samenstellingen', identificeerde Jabir Ibn Hayyan citroenzuur in de achtste eeuw na Christus als de specifieke chemische stof die verantwoordelijk is voor het zure effect. Het was Carl Scheele, een Zweedse chemicus die bekend was met de ontdekking van zuurstof, chloor en fluor, die in 1784 voor het eerst citroenzuur in een laboratorium isoleerde. Dit zuur is een onderdeel van veel huishoudelijke reinigingsmiddelen, medicijnen en voedingsmiddelen, waaronder frisdranken. > Oorsprong

Myers schrijft dat Scheele citroenzuur isoleerde door kristalsap te kristalliseren. Het werd in het begin van de 20e eeuw in Europa vervaardigd voor industriële en voedingsdoeleinden, maar frequente oorlogen in Europa en de daaropvolgende exportvertragingen hebben ertoe geleid dat Amerikaanse bedrijven hun eigen productiemethoden ontwikkelden.

Productie

Citroenzuur was oorspronkelijk geproduceerd door calciumoxide toe te voegen aan citrusvruchtensap. Carl Wehmer ontwikkelde eerst het proces van fermenteren van suiker om citroenzuur te produceren in 1893, maar het was pas in 1917 dat de Amerikaanse overheidswetenschapper James Currie een artikel publiceerde over het benutten van die kracht voor grote hoeveelheden citroenzuurproductie.

Functie

Citroenzuur wordt in frisdranken gebruikt om zuurheid toe te voegen. Hoewel rietsuiker of fructose-glucosestroop de belangrijkste bron van zoetheid is, biedt citroenzuur de scherpe, scherpe smaak die wordt aangetroffen in fruitdranken en cola's, volgens Understanding Food Additives. Verschillende frisdranken bevatten verschillende zuren om smaak en frisheid te verbeteren. Citroenzuur, appelzuur in bessensoda's en fosforzuren in cola zorgen niet alleen voor de kenmerkende smaak, maar verlengen de houdbaarheid van een drank. De Pop Art-website van John Mallet, een chemiemagazine dat eerder werd gepubliceerd door de University of Nebraska-Lincoln, schrijft dat acid voedselverspilling voorkomt.

Gebruik

Vicky Clarke onderhoudt een website voor mensen met citroenzuurintolerantie. Ze meldt dat citrus, tropisch en steenfruit, evenals bessen, allemaal natuurlijke bronnen zijn, net als tomaten, sla en cayennepeper. Voedselverwerkers voegen het toe aan frisdrank, maar ook bouillonblokjes, ingeblikt fruit en tomaten, jam en conserven en mayonaise.

Waarschuwing

Clarke lijdt aan een zeldzame intolerantie voor citroenzuur. Ze schrijft dat er weinig informatie bestaat over de ziekte vanwege de zeldzaamheid, maar symptomen bootsen andere zure intolerantie na - gaspijn en zwelling, maagkrampen en diarree. Een rapport uit 2007 gepubliceerd in het tijdschrift "General Dentistry" verbindt zuren, zoals citroenzuur, in frisdrank tot glazuurslijtage en -verval. In een artikel over het rapport bij LiveScience staat: "Niet-cola's zijn in het algemeen minder zuur dan colas in het algemeen ... maar ze tasten de tanden effectiever aan dan cola's."