Congestief hartfalen wordt gekenmerkt door complicaties met betrekking tot de onderste linker en onderste rechter hartkamers. Vaak is het een teken van ernstige hartaandoeningen en wordt het beschouwd als een terminale ziekte. Patiënten in gevorderde stadia van hartfalen hebben een kans van 40 tot 50 procent om de ziekte te overleven, legt Dr. David D. Shocken uit, auteur van een artikel uit 1992 getiteld Prevalentie en sterftecijfer bij congestief hartfalen in de Verenigde Staten gepubliceerd in het "Journal van het American College of Cardiology. " Het kennen van de hoofdtekens en symptomen van congestief hartfalen is belangrijk bij het vroegtijdig ontdekken van de ziekte om de dood te voorkomen.

Kortademigheid

De medische terminologie voor kortademigheid is dyspnoe. Volgens Dr. Michael H. Crawford, auteur van het leerboek van 2007 "Huidige diagnose en behandeling in cardiologie", is dit het eerste en meest voorkomende teken van congestief hartfalen. Lichaamsbeweging veroorzaakt meestal kortademigheid bij personen die aan deze aandoening lijden. Naarmate het hartfalen verergert, neemt de intensiteit van fysieke activiteit die dyspnoe initieert af. Onbehandeld blijft congestief hartfalen dyspnoe in rust veroorzaken.

Vermoeidheid

Vermoeidheid en zwakte, vooral in de armen en benen, zijn andere veel voorkomende symptomen van hartfalen. Dit komt door de verminderde afgifte van bloed uit het hart en de daaropvolgende slechte circulatie in de ledematen. Vermoeidheid en zwakte kunnen voorkomen in rust of tijdens lichamelijke activiteit en kunnen erger worden na het eten als gevolg van de toegenomen vraag naar bloedtoevoer naar de maag om de spijsvertering te bevorderen.

Nocturia en Oligurie

Nocturia, een frequente en vroege teken van hartfalen, treedt op wanneer de nieren onvoldoende bloedtoevoer ontvangen. Het resultaat is vaak wakker worden tijdens de slaap om te plassen. Oliguria wordt gekenmerkt door een significante afname van de productie van urine geassocieerd met een verminderde afgifte van bloed uit het hart. Deze aandoening kan een aanwijzing zijn voor ernstig hartfalen, volgens Crawford.

Abdominale symptomen

Patiënten met hartfalen kunnen gastro-intestinaal ongemak ervaren als gevolg van vochtretentie in de buik en buikorganen zoals de lever. Dit abdominale ongemak wordt gewoonlijk beschreven als een algemene pijn of een zwaar gevoel en wordt veroorzaakt door uitrekken van de buik en organen door waterretentie. Zoals Crawford opmerkt, kan een recente toename van de tailleomvang of een strakker kleding rondom de taille mogelijk verband houden met hartfalen.

Cerebrale symptomen

Cerebrale symptomen zoals verwarring, geheugenverlies, hoofdpijn, angst, slapeloosheid en hallucinaties kunnen aanwezig zijn bij oudere patiënten met gevorderd hartfalen, legt Crawford uit. Deze symptomen worden geassocieerd met een verminderde bloedstroom uit het hart en daaropvolgende slechte circulatie van bloed naar de hersenen.

Droge hoest

Een droge hoest die geen slijm veroorzaakt, kan aanwezig zijn bij patiënten met congestief hartfalen . Dit wordt veroorzaakt door longcongestie die optreedt bij hartfalen. Bovendien kan een deel van de medicatie voor hartfalen ook leiden tot hoesten, merkt Crawford