Als u vroeg in de zwangerschap vaginaal bloedt, kan uw arts een baarmoeder-echografie bestellen om de bron te bepalen. In sommige gevallen is vaginale bloedingen geassocieerd met een gedeeltelijke scheiding van de placenta van de baarmoederwand. Een bloedstolsel of hematoom vormt zich in de baarmoeder op de bloedende plek. Bloedstolsels in de baarmoeder kunnen variëren in grootte en locatie. Stolsels kunnen zich aan de rand, achter of voor de placenta ontwikkelen. De locatie en de grootte van het stolsel kunnen van invloed zijn op de mate van risico die het vormt voor uw zwangerschap.

Soorten hematomen

Als uw arts een bloedstolsel in de baarmoeder vindt op echografie, kan hij u diagnosticeren met een hematoom of bloeding. Deze complicatie treft ongeveer 3 procent van alle zwangerschappen in het eerste trimester, een studieverslagen van juli 2003 "Verloskunde en Gynaecologie". Hematomen worden ingedeeld naar hun locatie ten opzichte van de placenta. Subchorionische hematomen komen voor langs de rand van de placenta. Die achter de placenta worden retroplacentale hematomen genoemd. Amniotische hematomen zijn niet geassocieerd met placentaire scheiding, maar met breuk van bloedvaten nabij de navelstreng. Ze komen voor de placenta voor en zijn erg zeldzaam. In de studie "Obstetrie en Gynaecologie van juli 2003" was 57 procent van de hematomen subchorionisch en 43 procent retroplacentaal.

Waarom bloedstolsels voorkomen

In de meeste gevallen is er geen bekende reden waarom een ​​deel van de placenta scheidt van de baarmoederwand, wat resulteert in de vorming van een bloedstolsel in de baarmoeder. Als u een stollingsstoornis heeft, heeft u mogelijk een hoger risico op bloedingen en het vormen van een stolsel. Maternale buikschade door een auto-ongeluk of ander trauma kan placenta-afscheiding veroorzaken gevolgd door bloeding en stolselvorming. Hoge bloeddruk en cocaïnegebruik zijn ook risicofactoren voor een baarmoederslijmvlies veroorzaakt door placentaire scheiding. Amniotische hematomen komen meestal voor tijdens bevalling en bevalling, van tractie op de navelstreng.

Potentiële Complicaties

De aanwezigheid van een hematoom kan het risico op zwangerschapscomplicaties, zoals vroeggeboorte en zwangerschapsverlies, verhogen. Complicaties komen echter niet altijd voor. Een meta-analyse van studies gepubliceerd in de "Proceedings in Obstetrics and Gynaecology" van augustus 2012 vond een drievoudige toename van placenta-abruptie - voortijdige scheiding van de placenta van de baarmoedermuur na 20 weken.

Placenta abruption goed voor 25 procent van alle foetale sterfgevallen, een artikel in maart 2001 in "American Journal of Roentgenology" staten. Zwangerschap-geïnduceerde hypertensie kwam tweemaal zo vaak voor bij vrouwen met subchorionische hematomen. Vroege geboorte kwam tweemaal zo vaak voor bij vrouwen met subchorionische of retroplacentale hematomen. Toename van complicaties, zoals een abnormale hartslag tijdens de bevalling en slechte groei van de foetus, werd ook opgemerkt in de studie "Verloskunde en Gynaecologie van 2003".

Echter, een onderzoek gepresenteerd tijdens het 2013 Wereldcongres van de International Society on Ultrasound in Verloskunde en Gynaecologie vonden geen toename in miskraam bij vrouwen met subchorionische hematomen, de meest voorkomende vorm van hematoom.

Behandeling

Als u een baarmoederslijmvlies heeft, zal het gewoonlijk verdwijnen zonder behandeling. In sommige gevallen wordt een klein hematoom mogelijk pas gediagnosticeerd als u het bevalt. Uw arts kan een verminderde activiteit en beperkte verplaatsingen aanbevelen als zich vóór 20 weken een subchiora ontwikkelt. U kunt frequente echo's nodig hebben om de grootte van de stolsel te beoordelen en op complicaties te letten als u een type hematoom heeft. Meld elke vaginale bloeding onmiddellijk aan uw arts.