Vancomycine IV is een injecteerbaar antibioticum dat wordt gebruikt voor bacteriële infecties die resistent zijn tegen verschillende andere antibiotica. Het wordt toegediend als een vloeistof door een ader, in het lichaam, met een langzame, gecontroleerde snelheid. Vancomycine IV gaat gepaard met enkele vaak voorkomende en zeldzame bijwerkingen, waarvan sommige binnen enkele dagen na het staken verdwijnen, en andere die gedurende langere perioden aanhouden. Patiënten moeten hun arts onmiddellijk op de hoogte stellen als er een bijwerking optreedt, omdat dit levensbedreigend kan zijn.

Rode-man-syndroom

"Rode-manensyndroom" is een combinatie van koorts, jeuk, rillingen, verminderd bloedbeeld druk, verhoogde hartslag en blozen, vaak gepaard gaand met huiduitslag op het gezicht en het bovenlichaam, die soms optreedt wanneer vancomycine IV te snel wordt toegediend. Micromedex beveelt aan dat vancomycine IV gedurende ten minste 60 minuten wordt ingebracht. Deze symptomen verdwijnen meestal wanneer het medicijn wordt gestopt of de infusiesnelheid wordt verlaagd. Pre-medicatie met antihistaminica kan de incidentie van het rood-man-syndroom helpen verminderen en de jeuk in verband met het syndroom verlichten als het optreedt.

Auditieve (gehoor-) stoornissen

Vancomycine IV kan het gehoor beïnvloeden en dit is meestal gekenmerkt door volheid of oorsuizen en moeite met horen. De insertie van het vancomycinemedicijnpakket adviseert dat patiënten voorafgaand aan het begin van de therapie worden gescreend op reeds bestaande gehoorproblemen en dat routinematige gehoorbewaking tijdens de behandeling moet worden gehandhaafd. Als er aanwijzingen zijn voor een aangetast gehoor, zoals het luider dan normaal draaien van het televisietoestel of andere tekenen van gehoorproblemen, moeten patiënten of zorgverleners de arts onmiddellijk op de hoogte stellen, omdat het gehoorverlies permanent kan zijn.

Niercompromis

Vancomycine IV wordt verwerkt door de nieren. Patiënten zonder vloeistofbeperkingen moeten voldoende vocht opnemen om de nier te spoelen en de kans op overbelasting en beschadiging van het orgel te verkleinen. Tijdens de behandeling worden twee nierbloedvullers, BUN en creatinine, en vancomycine-medicijnniveaus in het bloed gevolgd. Een verhoging van de niveaus van deze markers correleert met een afname van de nierfunctie en een verlaging van de dosis is geïndiceerd om de nierfunctie te herstellen en te behouden. Naarmate de nierfunctie afneemt, neemt de urineproductie af, waardoor uitdroging en dorststijging wordt veroorzaakt. Nierfunctie normaliseert normaliter nadat vancomycine IV is gestopt.

Maag-darmstelsel (maag) Problemen

Misselijkheid, braken, maagklachten, maagkrampen, maagpijn en diarree kunnen voorkomen. Diarree kan mild zijn, in welk geval de arts de medicatie misschien niet stopt, maar het kan ook overmatig en bloederig zijn, wat een onmiddellijke stopzetting rechtvaardigt. Deze bijwerkingen verdwijnen meestal zodra het medicijn is gestopt.

Respiratoire problemen

Piepend ademhalen, kortademigheid of moeilijk ademen kan optreden tijdens de behandeling met vancomycine IV, vooral met de eerste dosis. Deze symptomen kunnen een aanwijzing zijn voor een allergie voor vancomycine en de arts, infusieverpleegkundige of apotheker dient hiervan onmiddellijk op de hoogte te worden gebracht.

Bloedingen en verminking

Vancomycine IV kan ook abnormale bloedingen of bloeduitstortingen veroorzaken. Het kan ook ernstige blaarvorming op de huid veroorzaken, vooral op het bovenlichaam, inclusief de armen en handen, evenals op de benen en voeten. Deze bijwerkingen zijn zeldzaam, maar levensbedreigend.

, , ] ]