te behandelen

Cystitis is de infectie van de blaas en volgens Medline Plus omvatten de symptomen van de ziekte pijnlijk en frequent urineren, koorts, misselijkheid en braken. MedlinePlus meldt ook dat cystitis meestal voorkomt bij seksueel actieve vrouwen tussen de 20 en 50 jaar oud en wordt meestal veroorzaakt door bacteriën zoals E. coli. Antibiotica zijn de pijler van de behandeling tegen cystitis, daarom zijn het type antibioticum en de duur van de behandeling afhankelijk van de algehele conditie van de patiënt en de hoeveelheid bacteriën in de urine.

Amoxicilline

Amoxicilline is van oudsher traditioneel een van de meest voorkomende antibiotica voor de behandeling van cystitis, maar het University of Maryland Medical Center meldt dat 25 procent van de E. coli-stammen nu resistent zijn tegen dit antibioticum. Het kan echter worden gebruikt voor de behandeling van blaasontsteking veroorzaakt door Enterococcus-soorten en Staphylococcus saprophyticus. Amoxicilline is beschikbaar in capsule- of tabletvorm en wordt om de acht of twaalf uur oraal ingenomen, zoals voorgeschreven door de arts. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid, braken en diarree, volgens Merck Handleidingen Online Medische Bibliotheek.

Cephalosporins

Cefalosporines zoals cephalexin, cefadroxil, cefuroxim en cefixime worden vaak gebruikt om cystitis te behandelen en zijn effectief tegen verschillende bacteriën. Deze geneesmiddelen kunnen oraal of intraveneus worden toegediend, afhankelijk van de toestand van de patiënt. Merck Handleidingen Online Medische Bibliotheek beschrijft de vaak voorkomende bijwerkingen van cefalosporines als diarree, braken en maagkrampen.

Fluoroquinolonen

Een andere klasse van antibiotica die veel worden gebruikt voor de behandeling van cystitis zijn fluoroquinolonen zoals ciprofloxacine en norfloxacine. In een klinische proef die in de editie van februari 2005 van The Journal of the American Medical Association werd gepubliceerd, meldt Dr. Thomas M. Hooton dat een driedaags regime van ciprofloxacine 77 procent van de vrouwen met ongecompliceerde cystitis binnen twee weken zou kunnen genezen. >

Fluoroquinolonen werken door het doden van de bacteriën die de infectie veroorzaken en zijn beschikbaar in capsule- of tabletvorm om oraal in te nemen. Misselijkheid, braken, maagpijn en brandend maagzuur zijn de vaak voorkomende bijwerkingen, zoals beschreven in de Merck Handleidingen Online Medische Bibliotheek.

Doxycycline - Doxycycline wordt vaak voorgeschreven voor de behandeling van cystitis veroorzaakt door chlamydia en mycoplasmasoorten en is beschikbaar in tablet- en suspensievorm. Het Medical Center van de Universiteit van Maryland waarschuwt zwangere vrouwen en kinderen tegen het gebruik van doxycyline. De meest voorkomende bijwerkingen zijn veranderingen in huidskleur, zonnebrand, pijn in de mond, maagklachten en diarree, volgens Merck Handleidingen Online Medische Bibliotheek.

Trimethoprim /Sulfamethoxazole

Het Johns Hopkins Point of Care Information Technology Center beveelt aan trimethoprim /sulfamethoxazol, of TMP /SMX, als de eerstelijnsbehandeling voor ongecompliceerde cystitis omdat het tamelijk effectief en goedkoop is. Ongeveer 20 procent van de E. coli-stammen die cystitis veroorzaken, zijn echter resistent tegen dit antibioticum in de Verenigde Staten en moeten daarom voorzichtig worden gebruikt. Een driedaags regime van het antibioticum wordt oraal toegediend en volgens de Merck Handleidingen Online Medische Bibliotheek zijn vaak voorkomende bijwerkingen misselijkheid, braken, diarree en verlies van eetlust.

Nitrofurantoin

In een artikel gepubliceerd in de editie van Archives of Internal Medicine van november 2007 beveelt dr. Kalpana Gupta een vijfdaagse kuur van nitrofurantoïne aan als alternatief voor een driedaagse kuur met TMP /SMX om verdere opkomst van resistentie tegen fluorochinolonen, die worden gebruikt als een alternatief bij patiënten met TMP /SMX-allergieën. Nitrofurantoïne is beschikbaar als een capsule en vloeistof en wordt oraal twee- of viermaal per dag ingenomen. Vaak voorkomende bijwerkingen, zoals beschreven door Merck Handleidingen Online Medische Bibliotheek, omvatten misselijkheid, braken en verlies van eetlust.