Hyponatriëmie is een potentieel levensbedreigende aandoening waarbij de natriumconcentratie in het bloed van een persoon gevaarlijk laag daalt. Het is een van de meest voorkomende onbalans in elektrolyten, vooral onder ouderen. Er zijn drie klassen hyponatriëmie: hypovolemisch, hypervolemisch en euvolemisch. Hypovolemische hyponatriëmie treedt op wanneer het vloeibare deel van ons bloed, plasma genaamd, leeg is als gevolg van aanzienlijke vloeistofverliezen (bijv. Ernstig braken of diarree). Hypervolemische hyponatriëmie is het tegenovergestelde. Dit gebeurt wanneer we overladen raken met vocht, zo erg dat het natrium in ons bloed extreem verdund raakt. Verhoogde vochtretentie kan worden veroorzaakt door vitaal orgaanfalen, zoals ons hart of onze longen. Euvolemische hyponatriëmie is het gevolg van een aandoening die syndroom van ongepast antidiuretisch hormoon of SIADH wordt genoemd. Met SIADH produceert ons lichaam te veel van het hormoon dat vochtretentie en vervolgens een lage natriumconcentratie bevordert.
Behandeling van hyponatriëmie
Het classificeren van hyponatriëmie is de eerste stap in de behandeling ervan. Als het te wijten is aan hypovolemie, of "laag volume", zal het gewoonlijk verbeteren met een intraveneuze infusie van zoutoplossing (een steriel mengsel van zout en water). Het behandelen van hypervolemische en euvolemische hyponatriëmieën is echter iets gecompliceerder. Het doel is om het lichaam te ontdoen van overtollig vocht. Conventionele behandelingen omvatten het beperken van de vloeistofinneming en /of medicijnen van een patiënt, zoals diuretica en lithium. Een nieuwe klasse geneesmiddelen heeft ook veelbelovend getoond voor de behandeling van deze aandoeningen. Genaamd vasopressine-receptorantagonisten, of "vaptanen", deze medicijnen werken rechtstreeks op het vasopressinehormoonsysteem van het lichaam en beïnvloeden het bloed- en vochtvolume.
Patiëntenprognose
Hyponatriëmie, aanwezig of verworven tijdens opname, is extreem "serious in elderly patients.", 3, [[Onderzoek heeft een significante correlatie aangetoond tussen de aandoening en een toename van het sterfterisico, zowel tijdens ziekenhuisopname als na ontslag. Er is ook een verband tussen hyponatriëmie en verblijfsduur. Een langer verblijf in het ziekenhuis betekent hogere zorgkosten. Dat is slecht nieuws voor iedereen, niet alleen voor de patiënt.
Depressiekoppeling
Oudere volwassenen met een depressie hebben een hoger risico op het ontwikkelen van hyponatriëmie. De link is te wijten aan een klasse van antidepressiva die selectieve serotonineheropnameremmers of SSRI's worden genoemd. Deze medicijnen werken door de concentratie van de serotonine in de hersenen te verhogen. Onderzoekers theoretiseren dat deze sprong in serotonine een stijging van het anti-diuretisch hormoon kan veroorzaken en het potentieel voor vochtretentie kan verhogen. Hyponatriëmie kan zich ontwikkelen na een paar dagen na inname van SSRI's, hoewel het in sommige gevallen maanden later voorkomt.
Risico van fracturen
Hyponatriëmie is op zichzelf een ernstige aandoening, maar wist u dat het daadwerkelijk kan het risico op botbreuken bij ouderen verhogen? Onderzoekers uit België bestudeerden meer dan 500 oudere patiënten met botbreuken als gevolg van incidentele vallen. Ze vonden dat hyponatriëmie een factor was in bijna 10 procent van deze gevallen. De onbalans van elektrolyten kan van invloed zijn op ons centrale zenuwstelsel en leiden tot loopstoornissen, veranderde mentale toestand en spierzwakte --- die allemaal het risico op vallen verhogen.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win