Wellness-verpleegdiagnoses richten zich op de voortgang van de patiënt of potentiële vooruitgang in de richting van gezonder gedrag in plaats van op een probleem. Ze zijn gemaakt om een ​​situatie te verhelpen waarin alleen negatieve problemen werden aangepakt, zonder diagnoses te stellen voor patiënten in een gezonde omgeving. Een wellnessdiagnose duidt op de bereidheid om van het huidige niveau van gezondheid naar een hoger niveau te gaan. Er zijn twee voorwaarden voor een wellness-diagnose: een verlangen om vooruitgang te boeken en een mogelijkheid om dat te doen.

Emotionele paraatheid

De eerste vereiste voor een wellness-diagnose is een verlangen naar een hoger welzijnsniveau . De patiënt moet emotionele bereidheid uiten om deel te nemen aan interventies die hem helpen dat volgende niveau te bereiken. Een patiënt heeft bijvoorbeeld onlangs een knievervangende operatie ondergaan en de arts voelt zich klaar om met hulp te gaan ambuleren. De patiënt vertelt je dat hij er gewoon geen zin in heeft, hij is te moe en hij denkt dat het gewoon te moeilijk zal worden. Op dit moment geeft de patiënt geen blijk van bereidheid om zijn welzijn te verbeteren en kan een wellness-diagnose niet worden geschreven.

Status en functie

De tweede voorwaarde voor een wellness-diagnose is de aanwezigheid van status of functie vereist om taken uit te voeren die verband houden met de diagnose. Uw knievervangende patiënt spreekt een emotionele bereidheid uit om te beginnen met het doen van oefeningen die hem in staat stellen om de optimale functie in zijn knie te herwinnen. Onlangs heeft hij echter een stolsel in zijn been gekregen door zijn immobiliteit en de arts wil niet dat hij ambieert totdat hij oplost. Hoewel de patiënt emotioneel klaar is om de leiding te nemen over zijn gezondheid, is hij fysiek niet in staat om de interventies uit te voeren.

Beoordeling

Het beoordelen van de bereidheid van een patiënt om te reageren op een wellness-diagnose omvat patiëntinterviews en interactie. U bent bijvoorbeeld huisbezoeken aan het doen met een nieuwe moeder die in het verleden een risico op een gestoorde ouder heeft getoond. Ze weigerde haar baby vast te houden en drukte gevoelens van hopeloosheid uit over het feit dat ze een goede ouder was. Tijdens je meest recente bezoek, merk je dat ze haar pasgeboren baby knuffelt. Ze vertelt je dat ze eindelijk het gevoel heeft dat ze weet wat ze doet en veel zelfverzekerder is. Op basis van uw observaties, kunt u een diagnose stellen van de diagnose 'klaar voor verbetering'.

Diagnose schrijven

Hoewel de meeste verpleegkundige diagnoses ten minste twee onderdelen vereisen, zijn de diagnose en de 'gerelateerde' factoren, wellness diagnoses zijn een beetje anders geschreven. Ze worden gestart met het woord 'gereedheid' gevolgd door de actie of gezondheidszoekend gedrag dat wordt verbeterd. "Bereidheid voor verbeterde voeding" geeft bijvoorbeeld aan dat de patiënt de wens en het vermogen heeft uitgedrukt om meer te leren over de juiste voeding in relatie tot zijn toestand.

Verdere voorbeelden

"Gereed voor verbeterd beheer van therapeutische middelen regime "beschrijft een patiënt die bereid en in staat is om deel te nemen aan haar eigen behandeling door aanbevelingen te volgen en nieuwe doelen te stellen voor zichzelf. Een patiënt die de wens heeft uitgedrukt om zijn ziekte het hoofd te bieden en hierbij om hulp vraagt, toont 'bereidheid tot betere coping'. 'Bereidheid voor verhoogde religiositeit' kan worden toegepast op een patiënt die eerder heeft verklaard niet meer in haar religie te geloven. maar stelt later dat ze terug in contact wil komen met haar spirituele kant.