Het Congres heeft de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA) goedgekeurd om de privacy van persoonlijke medische informatie te beschermen en om personen het recht te geven om hun ziektekostenverzekering te behouden voor reeds bestaande bestaande voorwaarden, zelfs als ze van baan veranderen. De wet heeft dit gedaan en biedt belangrijke waarborgen voor patiënten. Maar het heeft ook de administratieve rompslomp van de medische zorg vergroot.

Geschiedenis

Het congres ging in augustus 1996 voorbij aan HIPAA en het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services finaliseerde normen voor de elektronische uitwisseling, privacy en veiligheid van gezondheidsinformatie in 2002. De regels zijn van toepassing op gezondheidsplannen, clearinginstituten voor de gezondheidszorg en op elke gezondheidszorgverstrekker, zoals een arts, die gezondheidsinformatie in elektronische vorm doorgeeft.

Congres beoogde HIPAA om bescherming van individueel identificeerbare gezondheidsinformatie. Elke entiteit, inclusief een artsenpraktijk, een ziekenhuis of een andere zorginstelling, of een verzekeraar, die zich bezighoudt met persoonlijke gezondheidsinformatie, moet zich houden aan strikte regels over hoe om te gaan met die informatie om te voorkomen dat deze wordt bekendgemaakt aan iemand die niet bevoegd is om die informatie te zien. Met Health and Human Services kunnen artsen en verzekeringsmaatschappijen bijvoorbeeld individueel identificeerbare gezondheidsinformatie uitwisselen om een ​​gezondheidsclaim te betalen, maar ze zouden niet toestaan ​​dat deze informatie openbaar wordt vrijgegeven. Sancties voor het overtreden van de regels omvatten civielrechtelijke boetes van maximaal $ 50.000 per overtreding, volgens Health and Human Services.

Noodzakelijk

Volgens Health and Human Services vereist de privacyregel ook artsen, ziekenhuizen, verzekeraars en andere zorginstellingen om alleen de minimale hoeveelheid informatie te gebruiken en vrij te geven die nodig is om de transactie te voltooien of aan het verzoek te voldoen. In de praktijk betekent dit bijvoorbeeld dat een arts het volledige medische dossier van een patiënt niet naar een verzekeraar mag sturen als slechts één pagina uit de record voldoende is om de vraag van de verzekeraar te beantwoorden.

Draagbaarheid

Bovendien om de privacy van patiënten te beschermen, beperkt HIPAA ook de mogelijkheid van een nieuw werkgeversplan om dekking voor reeds bestaande aandoeningen uit te sluiten. Dit betekent dat een persoon die een ziektekostenverzekering heeft, van baan en dus van gezondheidsplannen kan veranderen zonder zich zorgen te hoeven maken dat een aandoening die ze al hebben, zoals diabetes of astma, niet onder het nieuwe zorgplan valt. Dit was niet altijd het geval, volgens het Amerikaanse ministerie van Arbeid. "In het verleden beperkten sommige collectieve gezondheidsplannen van werkgevers de dekking of werden ze zelfs geweigerd als een nieuwe werknemer een dergelijke voorwaarde had voordat hij zich inschreef voor het plan." Onder HIPAA is dat niet toegestaan, "zegt het ministerie van arbeid. HIPAA verbiedt ook discriminatie van werknemers en hun familieleden op basis van gezondheidsgeschiedenissen, eerdere claims en genetische informatie, volgens het Department of Labor.

Voordelen van HIPAA

HIPAA, voor de eerste keer, toegestaan ​​patiënten het wettelijke recht om hun persoonlijke medische informatie te bekijken, kopiëren en corrigeren. Het belette ook werkgevers om persoonlijke gezondheidsinformatie in te winnen en te gebruiken om beslissingen over werk te nemen. En het stelde patiënten met reeds bestaande aandoeningen in staat van baan te veranderen zonder zich zorgen te maken dat hun voorwaarden niet zouden worden gedekt door het gezondheidsplan van een nieuwe werkgever.

Tegens van HIPAA

De effecten van HIPAA zijn echter niet allemaal positief . De regelgeving verhoogde de papierwerklast voor artsen aanzienlijk, volgens de American Medical Association. HIPAA heeft een mini-industrie gecreëerd van bedrijven en consultants die medische professionals helpen om te voldoen aan de lange bepalingen van de wet. Bovendien zijn sommige professionals die zich bezig houden met medisch papierwerk te voorzichtig geworden met het vrijgeven van beschermde informatie. Sommige artsen weigeren bijvoorbeeld testresultaten te mailen, en zeggen dat patiënten ze persoonlijk moeten ophalen. En sommige ziekenhuizen vereisen dat artsen schriftelijke verzoeken indienen op hun eigen briefhoofd voor informatie over de toestand van een patiënt, wanneer de wet toestaat dat deze informatie telefonisch wordt verstrekt.