gemeenschappen met lage inkomens hebben een slechte sociaaleconomische status omdat hun inwoners beperkte mogelijkheden hebben om toegang te krijgen tot inkomen, onderwijs en beroepen, wat niet alleen hun kwaliteit van leven, maar ook hun functioneren en ontwikkeling, volgens de American Psychological Association (APA). Dit is nadelig voor tieners omdat ze slachtoffer worden van de omstandigheden. Lage sociaaleconomische status heeft zowel sociale als emotionele effecten op tieners op persoonlijk, familie- en gemeenschapsniveau.

Gezinsleven

Gezinnen in gemeenschappen met lage inkomens hebben moeite om te voorzien in hun basisbehoeften, waardoor het gezinsleven wordt verstoord en resulteert vaak in tieners die op hun eigen apparaten worden verlaten. Een tiener wiens ouders altijd bezig zijn om de eindjes aan elkaar te knopen, krijgt waarschijnlijk niet de aandacht en begeleiding die ze nodig heeft, en ze kan slechte gewoonten krijgen of slechte beslissingen nemen omdat ze geen toegang heeft tot informatie of andere ondersteunende diensten. Bijvoorbeeld, een tiener uit een gemeenschap met lage inkomens is meer geneigd om deel te nemen aan voortijdige en onveilige seksuele praktijken, waardoor ze een risico loopt op seksueel overdraagbare aandoeningen en vroege zwangerschap, volgens "Kids Having Kids", onder redactie van Rebecca A. Maynard.

Emotioneel ongemak

Lage sociaal-economische status kan ook emotionele stress veroorzaken bij tieners die niet in staat zijn om te gaan met de druk om te proberen in te passen bij hun leeftijdsgenoten, maar de middelen of ondersteuning missen om dit te doen. Tieners uit gemeenschappen met lage inkomens kunnen mogelijk niet zoveel activiteit uitoefenen als ze zouden willen met hun leeftijdsgenoten, omdat ze niet over de financiële middelen, voorzieningen en soms zelfs tijd beschikken om dit te doen als ze moeten werken om het gezin te helpen. Deze stressoren kunnen niet alleen de ontwikkeling van goede socialisatievaardigheden bij de tienerkinderen belemmeren, maar ze kunnen ook teruggetrokken raken vanwege de gevoelens van isolatie, vervreemding en hopeloosheid die ze ervaren, stelt auteur Eric Jensen, in zijn boek 'Teaching with Poverty' in Mind. "

Toegang tot Services

Het gebrek aan toegang tot sociale voorzieningen zoals onderwijs op goede scholen, gezondheidszorg en recreatieve voorzieningen treft ook een negatieve invloed op jongeren uit gemeenschappen met een laag inkomen, volgens het artikel:" Socioeconomic Status en het lot van adolescenten, "bewerkt door Jose J. Escarce. De tieners hebben geen toegang tot medische, tandheelkundige of andere gezondheidszorg wanneer ze het nodig hebben, zodat ze voorwaarden kunnen ontwikkelen waarmee ze te kampen hebben in de volwassenheid. Bijvoorbeeld, een tiener wiens tanden niet goed zijn uitgelijnd, maar die niet kunnen veroorloven om beugel te krijgen, zou met een glimlach moeten leven waar ze niet blij mee zijn, maar die het zich niet kunnen veroorloven zich te herstellen. Het niet kunnen bereiken van kwaliteitsvol onderwijs kan ook een tiener demotive- ren die moeite heeft om naar een slecht toegeruste school te gaan, wetende dat hij een beperkte kans heeft op educatieve vooruitgang.

Community-effecten

Positieve sociale omgevingen correleren met heilzame relaties met andere individuen, leeftijdsgenoten en groepen waar het netwerk sociale cohesie biedt, informele zorg en gezond gedrag versterkt. Tieners in gemeenschappen met lage inkomens missen dit soort omgeving omdat de buurten waar ze wonen vaak voorzieningen missen zoals parken, buurthuizen en sportarena's en vaak in slechte lichamelijke conditie verkeren. In veel gevallen bestaat er een grotere prevalentie van onveiligheid, criminaliteit, geweld, drugsmisbruik en andere negatieve praktijken die tieners beïnvloeden om deel te nemen aan risicogedrag, aangezien dat hun omgeving versterkt.