Magnesiumdeficiëntie, ook bekend als hypomagnesiëmie, kan leiden tot spierzwakte, vermoeidheid, krampen, hartproblemen, verhoogde bloeddruk, verhoogde activiteit van de zenuwen, psychische stoornissen, depressie en toevallen. Magnesium helpt veel enzymen in het lichaam om te werken. Enzymen zijn eiwitten die chemische reacties versnellen. Sommige van deze reacties helpen de spieren goed samen te trekken, helpen de zenuwen te functioneren en helpen de cellen om eiwitten te maken en energie over te brengen. Lage magnesiumgehaltes kunnen worden veroorzaakt door voedingsfactoren, gastro-intestinale en nierproblemen en medicijnen. Het is belangrijk om een ​​arts te raadplegen voor de diagnose en het beheer van lage magnesium- en andere mineralenonevenwichtigheden.

Dieet

Ondervoeding leidt tot lage magnesiumgehalten wanneer de magnesiuminname via de voeding onder de snelheid komt waarbij magnesium verloren. Magnesium wordt gevonden in groene bladgroenten, vis, vlees, granen en fruit. Alcoholisme en een zeer vetrijk dieet dragen beide bij aan een laag magnesiumgehalte in het lichaam.

GI-tractieverlies

Lage magnesiumgehaltes in het lichaam kunnen het gevolg zijn van het feit dat de maagdarmkanaal magnesium niet absorbeert of magnesium verloren gaat via de GI-kanaal. Het meeste magnesium wordt geabsorbeerd in het ileum, wat het einde van de dunne darm is. Schade aan het ileum, zoals door bestraling van het bekken voor kanker, ontstekingsziekten zoals coeliakie, een intestinale allergie voor het eiwitgluten, of verwijdering van het ileum bij een operatie kunnen allemaal leiden tot een lage absorptie van magnesium. Magnesiumverlies via het maagdarmkanaal kan ook optreden door overmatig braken of diarree.

Nierverlies

Bepaalde aandoeningen kunnen ertoe leiden dat de nieren het magnesium te veel afscheiden. Deze omvatten alcohol, overmatig vocht in de bloedvaten, hoge niveaus van calcium in het bloed en een aantal ziektebeelden. In het syndroom van Gitelman bijvoorbeeld, is een gen dat de cel instrueert om een ​​bepaald eiwit te maken dat betrokken is bij mineraaltransport in de nieren, gemuteerd. Dit veroorzaakt minerale onevenwichtigheden in het lichaam, waaronder een laag magnesium.

Veel klassen medicijnen kunnen ook een laag magnesiumgehalte veroorzaken. Diuretica verhogen de urineproductie om vocht uit het lichaam te verwijderen en kunnen verlaagde magnesiumgehaltes veroorzaken. Sommige protonpompremmers, die worden gebruikt om een ​​verhoogde zuurgraad in de maag en maagzweren te behandelen, kunnen ook lage magnesium veroorzaken door hun effecten op de nieren. Bovendien kunnen geneesmiddelen die de nieren kunnen beschadigen, zoals bepaalde antibiotica die aminoglycosiden worden genoemd, en geneesmiddelen die het immuunsysteem onderdrukken, zoals cyclosporine en het antischimmelgeneesmiddel amphotericine, ook leiden tot magnesiumverlies in de urine. >