Hyperkaliëmie is de term die wordt gegeven aan hoge kaliumspiegels die circuleren in het bloedsysteem van het lichaam. Kalium is een noodzakelijk elektrolyt dat wordt gebruikt voor de juiste functie van metabolisme, hartslag, regulatie van spierweefsel en spijsvertering. Hoewel kalium noodzakelijk is, heeft een hoog gehalte ervan veel bijwerkingen die tot verschillende levensbedreigende aandoeningen kunnen leiden, waaronder hartfalen en nierfalen. Oorzaken van hyperkaliëmie kunnen voortkomen uit een voedingspatroon of een defecte celafscheiding van de elektrolyt.

Oorzaken

De nieren zijn verantwoordelijk voor het behouden van de homeostase voor kaliumspiegels en andere elektrolyten. Hoge kaliumspiegels kunnen wijzen op nierfalen, waaronder nierziekte, glomerulonefritis, acuut of chronisch nierfalen, lupus nefritis of obstructieve uropathie. Andere oorzaken kunnen zijn lage aldosteronspiegels, een hormoon dat wordt gebruikt voor de regulering van kaliumspiegels.

Symptomen

Sommige patiënten met milde kaliumveroudering in het bloed zullen geen symptomen vertonen. Het meest voorkomende symptoom van hyperkaliëmie is een onregelmatige hartslag. Aritmieën komen vaak voor bij hyperkaliëmie, omdat kalium een van de belangrijkste ionen is die worden gebruikt bij actiepotentialen in het hartspierweefsel. Patiënten kunnen ook andere symptomen hebben, zoals misselijkheid, braken of vermoeidheid. Een hyperkalemische patiënt kan ook een langzame en nauwelijks detecteerbare pols hebben.

Acute behandeling

Patiënten met hyperkaliëmie kunnen op elk moment in een hartstilstand raken. Hyperkaliemiebehandeling is afhankelijk van de toestand van de patiënt. Kortdurende behandeling voor acute gevallen omvat dialyse en diuretica. Calcium wordt gebruikt om de abnormale hartslag te bestrijden en natriumbicarbonaat is een krachtige buffer die normaal in het lichaam wordt aangetroffen om de pH-waarden neutraal te houden. Natriumbicarbonaat wordt gebruikt voor de behandeling van acidose veroorzaakt door verhoogde kaliumspiegels in het bloed als gevolg van nierfalen.

Lange termijn behandeling

Langdurige behandeling richt zich op veranderingen in levensstijl in het dieet. Verlaging van de kaliuminname is de belangrijkste verandering die de langdurige effecten van hyperkaliëmie zal omkeren. Aangezien hyperkaliëmie vaak een teken is van chronisch nierfalen, worden lisdiuretica toegediend aan patiënten om de kaliumspiegels en vochtretentie te helpen controleren.

Examens en diagnose

Omdat hyperkaliëmie vooral de hartslag beïnvloedt, worden verschillende tests gedaan om de gezondheid van het hart te controleren. ECG's worden gebruikt om te kijken naar potentieel fatale aritmieën. ECG's zijn ook nodig om langdurige bradycardie (trage hartslag) en ventriculaire fibrillatie waar te nemen. Artsen zullen ook tests uitvoeren die eventuele hoge niveaus van serumkalium controleren om progressief chronisch nierfalen te detecteren.

, , ] ]