Een actuele trend in voedingssupplementen is het gebruik van suikervervangers. Deze producten zijn verbindingen die, terwijl ze zoet zijn, door het lichaam niet kunnen worden gebruikt voor energiedoeleinden, hoewel ze meestal van suiker zijn gemaakt. Als gevolg daarvan zijn ze een caloriearm alternatief voor suikers, zoals sucrose. Ze worden als veilig voor menselijke consumptie beschouwd.

Identificatie

Erythritol is een suikeralcohol met vier koolstofatomen. Het is een monosaccharide, wat betekent dat het niet kan worden afgebroken tot andere suikers. Eén molecuul erythritol wordt gevormd uit 4 koolstofatomen, 10 waterstofatomen en 4 zuurstofatomen. Het is een suikeralcohol omdat het wordt gemaakt via een fermentatieproces en een specifieke chemische structuur heeft, een hydroxylgroep genaamd, die aan een uiteinde van het molecuul is bevestigd. Het wordt voornamelijk gebruikt als een caloriearme zoetstof omdat het niet door het lichaam wordt gebruikt en ongeveer 60 tot 80 procent zo zoet is als sucrose (gewone tafelsuiker).

In de natuur

Erythritol is te vinden natuurlijk in veel organismen, wat aangeeft dat het een bijproduct is van het metabolisme van suiker. Volgens een beoordeling in het decembernummer van voedsel en chemische toxicologie, kan erythritol worden gevonden in dergelijke gefermenteerde dranken zoals wijn, bier en sake, evenals in producten gemaakt van peren, druiven, watermeloen en soja. Het kan ook worden gevonden in de weefsels en vloeistoffen van mensen en andere dieren, in menselijke urine en bloed (in niveaus tot één milligram per liter). Dit is verder bewijs dat erythritol wordt gemaakt als gevolg van suikerafbraak.

Industriële productie

Erythritol wordt gewoonlijk gemaakt van glucose dat is gemaakt van maïs of tarwezetmeel. Om dit te doen, wordt het zetmeel eerst behandeld met enzymen (speciale eiwitten) die het zetmeel in glucose breken. Deze glucose wordt vervolgens gemengd met gist, zoals Moniliella pollinis of Trichosporonoides megachliensis, en de gist fermenteert de glucose om erythritol te vormen. Het gefermenteerde mengsel wordt dan verwarmd (om de gist te doden) en gedroogd (door al het water af te koken) zodat erythritolkristallen worden gevormd. Deze kristallen worden vervolgens gewassen (om onzuiverheden te verwijderen), opnieuw opgelost, opnieuw gezuiverd (met een speciaal soort chemisch filter) en uiteindelijk geïsoleerd in vaste vorm, op welk punt het erythritol veilig is voor menselijke consumptie.