Een pulsoximeter is een medisch apparaat dat indirect niveaus van hypoxie meet. Het apparaat detecteert niveaus van zuurstofverzadiging in arterieel bloed met behulp van spectrale analyse, samen met de hartfrequentie. Over het algemeen zijn oximeters nauwkeurig bij het meten van zuurstofverzadiging tussen 70 en 100 procent.

Een pulsoximeter is een medisch apparaat dat niveaus van bloedzuurstofverzadiging meet, de hartslag controleert en de hartslag berekent. Het maakt gebruik van een niet-invasieve analyse om de bloedzuurstofverzadiging te meten, dus er hoeven geen bloedmonsters te worden getrokken.

Utility

Het belangrijkste nut van oximeters is het meten van bloedzuurstofniveaus bij pasgeborenen, patiënten met longziekte en chirurgiepatiënten.

Hypoxia

Wanneer het lichaam of de weefsels zuurstof missen, verkeert het in hypoxie. Pulsoximeters zijn nauwkeurig in het kritieke bereik van 70 en 100 procent, wat artsen waarschuwt voor kritieke toestanden voordat symptomen kunnen optreden.

Normale Pulsoximetriemetingen

Normale bloedzuurstofverzadigingsmetingen op of nabij zeeniveau is tussen 95 tot 100 procent, zoals gemeten door de pulsoximeter. Normale arteriële bloedstroom en berekende hartslag hangen af van de toestand en de leeftijd van de patiënt (zoals een pasgeborene of een bewusteloze volwassene).

Pulsoximeters worden bevestigd aan een extern lichaamsdeel, zoals een vinger of oorlel, en maakt gebruik van spectrale metingen. Dientengevolge kunnen externe omstandigheden zoals hoogte, temperatuur en belichting de aflezingen beïnvloeden.

, , ] ]