Fosfor is het op een na rijkste mineraal in het lichaam, na calcium. Er is niet één hoofdfunctie van fosfor. Vijfentachtig procent van fosfor in het lichaam wordt gevonden in botten, en de resterende 15 procent is verspreid over zachte weefsels. Het is essentieel voor de normale functie van elke cel, waarbij verschillende functies worden uitgevoerd. Fosfor wordt geabsorbeerd in de dunne darm en opgeslagen in botten. Overtollige fosfor wordt uitgescheiden door de nieren. Omdat fosfor voorkomt in veel voedingsmiddelen, is deficiëntie zeldzaam.

Botten en tanden

Fosfor werkt nauw samen met calcium om sterke botten en tanden te bouwen. Deze twee mineralen combineren om calciumfosfaat te vormen, het overheersende mineraal van bot. Adequate inname van fosfor en calcium is essentieel in de baarmoeder en tijdens de kinderjaren en de puberteit, wanneer de botmassa wordt bepaald. Bij volwassen vrouwen neemt de behoefte weer toe tijdens de zwangerschap en borstvoeding en in de postmenopauze, wanneer het beschermende effect van oestrogeen op het bot is uitgeput. Het is belangrijk om een balans te hebben tussen fosfor en calcium in de voeding. Meer fosfor hebben dan calcium kan leiden tot problemen met osteoporose en tandvlees en tanden.

Celstructuur

Fosfor combineert ook met lipiden - meestal diglyceriden - om verschillende soorten fosfolipiden te vormen. Fosfolipiden zijn een belangrijk structureel bestanddeel van alle celmembranen, of wanden, door het hele lichaam. Ze zijn essentieel voor een optimale hersengezondheid, helpen hersencellen communiceren en beïnvloeden de receptorfunctie. Fosfolipiden in hersencellen regelen ook welke mineralen, voedingsstoffen en drugs in en uit de cel gaan.

Overige functies

Fosfor heeft nog vele andere essentiële functies. Het is nodig voor energieproductie en -opslag, waardoor uw lichaam eiwitten, vetten en koolhydraten in energie verandert. Als een onderdeel van DNA en RNA is fosfor ook betrokken bij de opslag en overdracht van genetisch materiaal. Het activeert enzymen, hormonen en cel-signalerende moleculen door middel van fosforylering. Fosfor helpt ook om zuurstof naar weefsels te krijgen en de normale zuur-base, of pH, te handhaven door te fungeren als een buffer.

Dieet fosfor

De aanbevolen inname voor fosfor is 1000 mg per dag. De gemiddelde dagelijkse inname in de Verenigde Staten is 1.024 mg voor vrouwen en 1.495 mg voor mannen. Fosfor is wijdverspreid in het dieet. Dierlijke producten zoals melk, yoghurt, kaas, eieren, vlees en vis zijn rijke bronnen. Plantenbronnen zijn gedroogde erwten en bonen, noten, zaden en notenboters, bruine en wilde rijst, volkoren brood en granen. De fosfor uit dierlijke producten wordt gemakkelijker opgenomen dan die in graankorrels , , ] ]