Traumatisch hersenletsel (TBI) veroorzaakt verschillende tekorten, afhankelijk van de ernst van de verwonding. De taak van het revalidatieteam bestaat erin het individu te helpen zijn zelfstandigheid te herstellen in activiteiten van het dagelijks leven (ADL). Als lid van het ziekenhuis of polikliniek werken spraak-taal pathologen (SLP's) met individuen samen aan het gebruiken en begrijpen van communicatie. Ze zijn ook gespecialiseerd in spieren van het gezicht, de mond en de keel. Patiënten zullen dus ontdekken dat de spraakdoelen voor TBI betrekking hebben op spraak, taal, cognitie en slikken.

Speech Doelen

Schade aan zenuwen in de hersenen die spierbewegingen beheersen, kan leiden tot spraakverlies. Volgens de American Speech-Language Hearing Association (ASHA), wanneer spraakgeluiden onduidelijk, zacht, langzaam en gemompeld klinken, staat de aandoening bekend als dysartrie. Doelen om de spraakverstaanbaarheid voor deze aandoening te verbeteren zijn onder meer verbetering van de ademsteun, coördinatie van tong- en lipbewegingen en verhoging van de spierkracht. Een andere aandoening, bekend als apraxie van spraak, omvat moeilijkheidsbepaling van klanken en lettergrepen. De persoon weet wat hij moet zeggen, maar kan het woord niet vormen. Doelen omvatten oefeningen om woorden correct uit te leggen en de snelheid van spreken te vertragen. Voor zeer ernstige tekorten, kunnen personen een augmentatief of alternatief communicatieapparaat gebruiken. Deze variëren van beeldborden tot gecomputeriseerde communicatiesystemen. De SLP traint patiënten in het gebruik van deze systemen.

Taaldoelstellingen

Volgens ASHA moeten mensen met hersenletsel strategieën leren om snelle gesprekken te volgen, non-verbale signalen te interpreteren, zoals gezichtsuitdrukkingen of lichaamstaal, en wat te zeggen om een gesprek te onderhouden. De persoon met TBI heeft mogelijk een plat effect, vertoont weinig expressie en heeft doelen nodig om te verbeteren. Goede sociale taal kan helpen om problemen met spraakverstaan te compenseren. Oogcontact, gepaste gezichtsuitdrukkingen en gebaren bepalen betekenis naast spraak.

Cognitieve communicatiedoelstellingen

Om te kunnen communiceren, moet een persoon informatie kunnen bijwonen en gebeurtenissen kunnen onthouden om te bespreken. Mensen met TBI hebben mogelijk doelen nodig voor het verbeteren van de aandacht, kortetermijngeheugen, planning en organisatie en manieren om informatie te oefenen om de verwerking te verbeteren. Individuen moeten in staat zijn om terug te keren naar het werk of naar school, indien mogelijk, waarbij ze de mogelijkheid moeten hebben om de juiste vragen te stellen, zich te concentreren op en opdrachten terug te roepen, telefoonnummers, namen, de volgorde van stappen in een project en veiligheidskwesties.

, , ] ]