De binnenbast van gladde iep, een boom afkomstig uit Noord-Amerika, is een traditionele kruidenremedie voor verschillende gezondheidsproblemen. Onderzoek naar de stof is karig, meldt het Medical Center van de Universiteit van Maryland. Wanneer ze in aanvullende hoeveelheden worden geconsumeerd, levert glibberige iep niet veel voedingswaarde, maar kan de binnenbast tot een voedzamere pap worden gemaakt. Het UMMC stimuleert het gebruik van kruiden alleen onder toezicht van een gekwalificeerde zorgverlener.

Mucilage

De belangrijkste gunstige component van gladde iep in kruidengeneesmiddelen is slijmstof, gemaakt van de koolhydraten hexose, pentose en methylpentose. Deze substantie wordt een gladde gel wanneer deze wordt gemengd met vloeistof, waardoor een verzachtende coating ontstaat voor de mond, keel, maag en darmen, legt de UMMC uit. Mucilage kan gladde iep nuttig maken voor keelpijn, hoesten en brandend maagzuur. Gladde iepenconsumptie leidt ook tot verhoogde mucussecretie in het maagdarmkanaal, die beschermende effecten kan hebben tegen zweren en overmatige zuurgraad.

Componenten

Gladde iep innerlijke bast bevat veel voedingsstoffen, waaronder verschillende soorten koolhydraten, vetzuren zuren en plantensterolen, bekend als fytosterolen, merkt het Memorial Sloan-Kettering Cancer Center op. Sommige koolhydraatcomponenten in glibberige iep omvatten galactose, galacturonzuur en glucose. Fytosterolen omvatten beta-sitosterol, waarvan is aangetoond dat het nuttig is voor het verlagen van cholesterol en voor het verminderen van symptomen van een vergrote prostaat. Vetzuren in gladde iep omvatten oliezuur, een type essentieel omega-9 vetzuur en palmitinezuur.

Betekenis

Een typische supplementdosering kan ongeveer 1.480 mg gladde iep bevatten, met 5 calorieën, 1 g koolhydraten die 1 procent van de dagelijkse waarde leveren, en 1 g vezels die 3 procent van de DV leveren. Supplementen met gladde iep bevatten geen voldoende hoog gehalte aan andere voedingsstoffen om ze op het etiket te vermelden. De binnenbast van gladde iep kan echter worden gemaakt in een pap door deze te verwarmen met water, waardoor meer van de voedingsstoffen in deze stof worden verkregen. Een artikel van de redactie van de Jan.-feb. 1977 "Mother Earth News" noemt glibberige iep een oud overlevingsvoedsel, waarin wordt uitgelegd dat soldaten uit de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog eens 12 dagen niets meer hebben gegeten dan gladde ieppap.

Voordelen

Gladde iep kan symptomen verbeteren van inflammatoire darmaandoeningen zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, niet alleen vanwege het slijmgehalte, maar ook vanwege antioxiderende effecten. Het vezelgehalte van gladde iep kan de tijd die het voedsel nodig heeft om door het spijsverteringsstelsel te reizen, verkorten, waardoor de vezel zowel toxines als vloeistof kan opnemen en als een laxeermiddel in de vorm van bulk kan werken. Net als wilg, is zijn schors gebruikt voor pijnstillende doeleinden. Gladde iep toont antitumoractiviteit in het laboratorium, wat te wijten kan zijn aan het vetzuurgehalte, zoals opgemerkt door de MSKCC.

Gebruik

Gladde iep is commercieel verkrijgbaar in tabletten, capsules, zuigtabletten, extract en poeder . De standaard dosering, volgens de UMMC, is één capsule van 400 of 500 mg drie tot vier keer per dag gedurende maximaal acht weken. Voeg voor thee 2 c toe. kokend water tot 2 el. gladde iepschors poeder en steil gedurende drie tot vijf minuten. Drink de thee driemaal per dag.