Vitamine B12, ook wel cobalamine genoemd, is een essentiële voedingsstof die nodig is voor de productie van bloedcellen en de normale functie van het zenuwstelsel en het darmkanaal. Een gebrek aan B12 veroorzaakt bloedarmoede, wat een tekort is aan rode bloedcellen die zuurstof bevatten. Het kan ook zenuwbeschadiging in de hersenen en het ruggenmerg veroorzaken. B12-tekort wordt meestal veroorzaakt door aandoeningen die de opname door de dunne darm voorkomen. Het komt minder vaak voor als gevolg van een ontoereikende inname via de voeding, bijvoorbeeld bij strikte vegetariërs. Er zijn verschillende manieren om de ontbrekende vitamine te vervangen.

B12 Formulieren

Er zijn drie verschillende vormen van B12 die enigszins verschillen in chemische structuur. Cyanocobalamine is de meest gebruikte vorm in de Verenigde Staten. Methylcobalamine en hydroxycobalamine zijn beide verkrijgbaar als voedingssupplementen maar worden zelden gebruikt. Er is geen bewijs dat een bepaald type B12 effectiever is, volgens het tijdschrift "Haematologica."

Behandelingsdoelen

De eerste doelen van de behandeling zijn om bloedarmoede te corrigeren, de B12-winkels van het lichaam te vervangen en voorkom schade aan het zenuwstelsel. Een vertraging in de behandeling kan resulteren in onomkeerbare zenuwbeschadiging. Nadat de B12-waarden in het bloed en lichaam weer normaal zijn, wordt de behandeling vaak voortgezet om terugkerende tekorten te voorkomen.

Methoden

B12-tekort wordt meestal behandeld met vitamine-shots of pillen. B12-injecties worden gegeven in een spier of onder de huid die intestinale absorptie omzeilt. Vitamine B12-pillen zijn effectief bij de meeste mensen met een slechte absorptie. Aangezien 1 tot 2 procent van elke dosis wordt geabsorbeerd, bieden hoge doses een voldoende hoeveelheid B12.

B12 is ook verkrijgbaar als een sublinguaal tablet onder de tong, een zuigtablet en een vloeibare spray voor de mond. Een neusspray is een ander alternatief voor mensen die moeite hebben met het slikken van pillen. Een studie gepubliceerd in het tijdschrift "Gastroenterology" in 1997 toonde aan dat B12 goed wordt geabsorbeerd bij gebruik in neussprayvorm met een snelle achtvoudige toename van het vitaminegehalte.

Dosis

De dosis en frequentie van B12 zijn afhankelijk van zowel de vervangingsmethode als de oorzaak van de tekortkoming. Een supplement van 50 mcg corrigeert een voedingstekort. De dosis voor mensen met verminderde absorptie is 400 tot 500 keer hoger dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid of RDA van 2,4 mcg per dag. Een tablet met 1.000 tot 2.000 mcg B12 is meestal voldoende. Een studie in het tijdschrift "Blood", gepubliceerd in 1998, toonde aan dat een dagelijks genomen 2000 mcg-pil even effectief was als B12-opnamen.

-schoten bevatten doorgaans 1.000 mcg, maar de behandelingsschema's variëren. Injecties worden vaak een week lang dagelijks gegeven, gevolgd door één keer per week gedurende één maand en daarna maandelijks. Omdat de respons variabel is, zijn meer frequente injecties of hogere orale doses soms nodig om normale B12-spiegels te handhaven. Mensen met onomkeerbare oorzaken van B12-deficiëntie hebben levenslange behandeling nodig.

Overwegingen

Veel experts adviseren initiële B12-opnamen voor snellere vervanging, vooral in ernstige gevallen met neurologische symptomen. Een enkele injectie van 1000 mcg corrigeert bloedarmoede en deelt vitamine-winkels gedeeltelijk af. Omdat ze minder betrouwbaar worden geabsorbeerd, worden orale en nasale preparaten pas gebruikt na correctie van het tekort, volgens het tijdschrift "Blood."

B12-pillen hebben vaak de voorkeur voor langdurige behandeling omdat ze het ongemak voorkomen, ongemak en kosten van maandelijkse injecties. Voor anderen is een maandelijkse injectie echter gemakkelijker dan het onthouden van een dagelijks medicijn. Mensen kunnen zichzelf injecteren waardoor thuisbehandeling mogelijk is.

Langdurige afgifte van tabletten die B12 gedurende drie tot zes uur langzaam afgeven, is mogelijk minder goed opgenomen. Nieuwere bereidingen van B12, zoals tabletten voor sublinguaal gebruik, zuigtabletten en neussprays, zijn niet voldoende bestudeerd, vooral voor de correctie van ernstig tekort of langdurige behandeling.

Bijwerkingen

B12 heeft geen toxische effecten, zelfs niet bij doses veel hoger dan aanbevolen. Omdat het een in water oplosbare vitamine is, wordt overtollig materiaal dat niet door het lichaam wordt gebruikt, via de urine uitgescheiden. Bijwerkingen zijn zeldzaam met schoten of pillen. Pijn of verbranding op de injectieplaats is ongebruikelijk met kleine naalden. Jeuk, huiduitslag en netelroos komen zelden voor met injecties. Allergische reacties zijn mogelijk met alle vormen van B12 en af en toe het conserveermiddel dat bij opnamen wordt gebruikt.

, , ] ]