De oogbal moet een bepaald niveau van spanning of druk in het oog behouden om te voorkomen dat deze in elkaar klapt. Een reeks kanalen in het oog voert voortdurend vloeistof af om de intraoculaire druk, vaak IOP genaamd, binnen dit bereik te houden. Kinderen, waaronder baby's, maar ook volwassenen kunnen een verhoogde intraoculaire druk ontwikkelen. Verhoogde druk in het oog kan glaucoom veroorzaken, schade aan de oogzenuw.

Normale intraoculaire druk

De intraoculaire druk bij kinderen is normaal lager dan die bij volwassenen. Onder de leeftijd van een jaar, IOP gemiddeld 8,9 mmHg, of millimeter kwik, meldt hoofdauteur Roberto Sampaolesi in "The Glaucomas: Volume 1 - Pediatric Glaucomas." De IOP bij kinderen stijgt normaal ongeveer 0,85 mmHg per jaar totdat ze het niveau van volwassenen bereiken , die onder 21 mmHg moet blijven.

Typen

Verhoogde intraoculaire druk kan om twee redenen voorkomen. Als de kanalen geblokkeerd raken, kan er geen drainage optreden en kan er zich druk opbouwen in het oog. Als het oog meer vloeistof dan normaal produceert, kan de vloeistof niet snel genoeg wegvloeien en stijgt de druk in het oog. Glaucoom - schade aan de oogzenuw - kan het gevolg zijn, wat leidt tot blijvend verlies van het gezichtsvermogen. Terwijl andere aandoeningen ook glaucoom kunnen veroorzaken, is verhoogde IOP een veelvoorkomende oorzaak bij kinderen en volwassenen. Verhoogde IOP bij kinderen kan aangeboren zijn, of aanwezig bij de geboorte, infantiel, voorkomend in de leeftijd van een maand tot twee jaar, of juveniel, voorkomend na de leeftijd van drie.

Oorzaken

Inherited genetische afwijkingen veroorzaken veel gevallen van aangeboren verhoogde IOP die leiden tot glaucoom bij kinderen. Ongeveer 1 op 10.000 kinderen heeft aangeboren glaucoom, de Amerikaanse Association for Pediatric Ophthalmology en Strabismus rapporten. Ongeveer een derde van de congenitale glaucoom gevallen treden op vanwege erfelijke autosomale recessieve genen. Bij autosomale recessieve ziekten moeten beide ouders het gen doorgeven aan het kind om de ziekte te krijgen. Ongeveer 66 procent van de gevallen van congenitale ziekte treedt op als gevolg van spontane mutaties tijdens de ontwikkeling van de foetus. Genetische syndromen, verworven ziekten, kankers en oogletsel kunnen allemaal leiden tot verhoogde IOP bij kinderen.

Symptomen

Symptomen van verhoogde IOP bij kinderen zijn vertroebeling van het hoornvlies dat de iris maakt - het gekleurde deel van het oog - lijkt saai; scheuren; licht gevoeligheid; en met één oog groter dan het andere. Kinderen die oud genoeg zijn om te praten, klagen over verlies van het gezichtsvermogen.

Diagnose

Volgens het kinderziekenhuis Boston wordt ongeveer 60 procent van de gevallen van congenitaal glaucoom geconstateerd vóór de leeftijd van zes maanden. In tegenstelling tot volwassenen, die meestal kunnen samenwerken met een oogonderzoek, hebben kinderen vaak anesthesie nodig om het oogonderzoek voor glaucoom te tolereren. Oudere kinderen kunnen mogelijk samenwerken met delen van het examen op kantoor.

Behandeling

Behandeling is essentieel om blijvend verlies van het gezichtsvermogen te voorkomen. Chirurgie en medicijnen kunnen de IOP verlagen. Chirurgie creëert een alternatieve afvoerroute voor vloeistof. Medicijnen kunnen de vochtproductie verminderen. Andere oogproblemen zoals bijziendheid of bijziendheid, gekruiste ogen of lui oog komen vaak voor bij kinderen met een verhoogde IOP en moeten ook worden behandeld.