Amateurworstelen is een fysiek veeleisende sport, die de deelnemers in alle drie de vormen behoorlijk belast: folkstyle, freestyle en Grieks-Romeins. Traditioneel hebben worstelaars deelgenomen aan de laagst mogelijke gewichtsklasse om een voorsprong te nemen op tegenstanders. De resulterende trainingstechnieken creëerden talloze gezondheidsrisico's. Net als in andere sporten, verwondingen ontstaan in training en competitie. Deelname daalde om verschillende redenen op het niveau van de middelbare school en de mogelijkheden voor beurzen zijn gekrompen op het Amerikaanse collegiate niveau.

Druk om gewicht te maken

De National Wrestling Coaches Association ondersteunt hervormingen om extreem gewichtsverlies te elimineren maatregelen in de sport. "Historisch gezien heeft ongezond gewichtsverlies het amateurworstelen geteisterd en is het routinematig het belangrijkste bezwaar dat ouders en studenten noemen omdat ze niet willen deelnemen aan het worstelen", zegt de vereniging. "Tussen 1975 en 1998 daalde de deelname aan de middelbare school met bijna 130.000, grotendeels vanwege het gewichtsverlies."

Uitdroging

Om gewicht te maken voor wedstrijden hebben worstelaars geprobeerd uit te zweten verschillende kilo's op verschillende manieren, waaronder het trainen met rubberen pakken in een verwarmde omgeving. Een reeks collegiale worsteldoden ten gevolge van hart- en nierfalen in 1997 tijdens dergelijke trainingen hebben verschillende hervormingen op alle niveaus van de sport veroorzaakt.

Voedingsdeprivatie

Worstelaars hebben ook ongezonde voedingsgewoonten ontwikkeld terwijl ze probeerden te behouden De NWCA promoot een uitgebreid voedingsprogramma dat is ontworpen om worstelaars te helpen hun gewicht veilig te beheersen.

Hand-, pols- en vingerletsels

Schade aan vingers, handen en polsen waren de meest voorkomende verwondingen, volgens een studie gepubliceerd in de 'Western Journal of Emergency Medicine'. De studie analyseerde 173.604 gevallen van spoedafdeling met worstelaars van 7 tot 17 jaar oud van 2000 tot 2006. Bijna eenvijfde van de verwondingen aan worstelaars van 12 tot 17 jaar oud waren hand, pols en vinger.

Arm, elleboog en schouder Blessures

Blessures aan de schouders waren de op twee na hoogste van de gevallen in de studie. Elleboog- en armletsel waren ook prominent aanwezig in de rapportage. Over het algemeen vertoonden de spanningen en verstuikingen het grootste percentage van de worstelingsgerelateerde verwondingen die in die sport werden onderzocht, hoewel jongere worstelaars kwetsbaarder bleken te zijn voor fracturen.

Knie en enkelverwondingen

Na het onderzoeken van letselgegevens voor hoge school worstelaars, dr. Dawn Comstock uitte bezorgdheid over freestyle worstelen beenblessures in haar blog over de Training & Conditioning website. Ze raadt coaches aan "de nadruk te leggen op methoden om knieën en enkels te beschermen" en dat scheidsrechters "waakzaam zijn en worstelaars oproept om de benen van hun tegenstander aan te vallen met illegale technieken."

Trunk Injuries

Verwondingen aan de romp en de schaamstreek gebied waren de vijfde meest voorkomende verwonding geciteerd in de studie gepubliceerd in de "Western Journal of Emergency Medicine." Over het algemeen werd overbelasting als de meest voorkomende oorzaak van worstelletsel genoemd, gevolgd door lichaamsaanvallen en de gevolgen van takedowns.

Hoofd, nek, gezicht, oog, mond, ooraandoeningen

Hoewel worstelaars beschermende hoofddeksels dragen , ze worden blootgesteld aan verschillende verwondingen door contact met hun tegenstander en de mat. Kneuzingen en snijwonden komen vrij vaak voor en ook hersenschuddingen.

Huidinfecties

Worstelaars kunnen besmet raken door contact met andere concurrenten en de matten. De NWCA en Fresh Health, LLC, produceerden een gratis webseminar over huidinfecties voor toegang tot middelbare schoolconcurrenten.

Dalende beurskansen voor universiteiten

Budgetbelangen hebben hogescholen gedwongen om worstelprogramma's te staken, waardoor ze drastisch verminderen het aantal mogelijkheden voor beurzen. In Oregon hebben bijvoorbeeld 14 hogescholen de sport in de afgelopen 35 jaar laten vallen. Meer dan 100 scholen hebben de sport nationaal gedurende die periode laten vallen. "Je wilt zien dat de kansen representatief zijn voor de interesse die er is", zegt Kevin Roberts, assistent-worstelcoach in Oregon tegen The Oregonian in 2009. "Het gebrek aan kansen op universitair niveau in dit deel van het land is duizelingwekkend. Nummers lieg niet. "

, , ] ]