Dilantin, een vorm van het generieke geneesmiddel fenytoïne, wordt gebruikt om aanvallen te behandelen. Dilantin werd voor het eerst geïntroduceerd in 1938 en was het eerste medicijn dat aanvallen verminderde met een niet-besmette dosis. Het wordt gebruikt voor de behandeling van partiële aanvallen en gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen.

Dilantinewaarden worden gemeten door de hoeveelheid Dilantin in het bloed te controleren. Een ideale bloedconcentratie van Dilantin voor de meeste patiënten ligt tussen 10 en 20 microgram per milliliter (mcg /ml). Dilantine-toxiciteit treedt op wanneer de spiegels 30 mcg /ml bereiken of overtreffen.

Patiënten die vermoeden dat ze Dilantin-toxiciteit ervaren, moeten onmiddellijk contact opnemen met hun arts. Symptomen van Dilantin-toxiciteit zullen verdwijnen als de dosis wordt verlaagd. Mensen die Dilantin gebruiken, mogen niet stoppen met het gebruik van het medicijn of de dosis verlagen tenzij ze dit doen onder directe begeleiding van hun arts. Ernstige aanvallen kunnen het gevolg zijn als de behandeling met Dilantin plotseling wordt gestopt.

Onvrijwillige oogbewegingen

Nystagmus is de medische term voor onwillekeurige schokkende bewegingen van de ogen. Nystagmus is het eerste teken van toxiciteit voor Dilantin. Patiënten kunnen ook het vermogen verliezen om een object soepel met hun ogen te volgen. Nystagmus komt soms voor, zelfs wanneer de Dilantin-spiegels normaal zijn. Aangezien nystagmus niet schadelijk is, hoeft het voorkomen ervan niet altijd een dosisverlaging te zijn.

Double Vision

Wazig zien, vooral dubbelzien, treedt op wanneer de waarden van Dilantin de aanbevolen niveaus hebben overschreden. Een patiënt met dubbel zien kan meerdere afbeeldingen zien die verticaal, horizontaal of diagonaal zijn.

Slechte coördinatie en slaperigheid

Ataxia, of slechte coördinatie, lijkt in elke persoon anders. Het kan variëren van lichte onhandigheid en moeite met het uitvoeren van taken die fijne motorische vaardigheden vereisen, een slingerend lopen, onduidelijke spraak en moeite met slikken. Slaperigheid, vooral overmatige slaperigheid, is ook een signaal dat de Dilantin-spiegels te hoog zijn.

Onvrijwillige bewegingen

Dilantinetoxiciteit kan leiden tot onwillekeurige schokkende bewegingen. Deze onvrijwillige bewegingen kunnen betrekking hebben op het lichaam, het gezicht of de armen en benen.

Effecten van langdurig gebruik van Dilantin

Sommige bijwerkingen van Dilantin treden op na langdurig gebruik, zelfs als het geneesmiddel is op aanvaardbaar niveau gebleven. Gingivale hyperplasie is wanneer het tandvlees groter wordt en begint de tanden te bedekken. Goede mondhygiëne vermindert de incidentie van tandvleesproblemen bij mensen die Dilantin gebruiken. Een verruwing van de gezichtskenmerken, overmatige beharing (hirsuitisme) en acne kunnen allemaal voorkomen na langdurig gebruik van Dilantin. Deze bijwerkingen beperken het gebruik van Dilantin bij vrouwen, kinderen en tieners.

, , ] ]