Concurrerende claims vragen je mogelijk af: "Wat zijn de effecten van koolzuurhoudend water op het lichaam?" Koolzuurhoudend water bevat opgelost CO2-gas. Carbonatatie kan van nature voorkomen in bronwater dat koolstofdioxide opslaat opgeslagen in gesteenten, of het kan door de fabrikant worden gedwongen. Er zijn beweringen gedaan dat koolzuurhoudend water tanden en botten erodeert, calcium uitloogt en de zuurgraad in de maag verhoogt. Deze beweringen zijn niet uit experimenteel oogpunt bevestigd. Bij een gezond mens leidt carbonisatie van water niet tot slechte gezondheidseffecten.

Koolstofdioxide

Kooldioxide (CO2) gas wordt door de longen verdreven, dus sommige mensen verwachten dat het eten ongezond is. CO2 wordt echter heel langzaam door het maagdarmkanaal geabsorbeerd, in een veel lagere snelheid dan het in cellen wordt geproduceerd en uit de longen is verstreken.

De gasuitzetting door het vrijkomen van opgelost CO2 in carbonatatie kan leiden tot uitzetting van de maag. Afgezien van het minder ernstige geval van triggering van hik, kan het prikkelbare darmsyndroom (IBS) ook verergeren. Bovendien kan de maaguitzetting de effectiviteit van maagzuur verminderen om voedsel te verteren dat voldoende zuurgraad vereist. Patiënten met IBS worden geadviseerd om koolzuurhoudende dranken uit hun dieet te verwijderen (evenals vele andere items) om de GI-voering te laten genezen.

Zuurgraad

CO2 reageert met water om koolzuur te worden (H2CO3). Sommigen hebben betoogd dat dit overtollige carbonzuurzuur gevaarlijk is. De maag is echter veel zuurrijker (pH ~ 1-2) en overweldigt de zuurgraad van koolzuurhoudende dranken.

Om bezorgd te zijn over het innemen van zuren die de maag te zuur zouden maken, is misleidend. Het is een veel voorkomende misvatting dat spijsverteringsproblemen het gevolg zijn van te veel zuur in de maag. Antacida zijn vaak dikwijls het tegenovergestelde van wat gezond is, omdat inadequate zuurgraad kan leiden tot onvoldoende spijsvertering, wat op zijn beurt leidt tot verhoogde activiteit van darmbacteriën, die een verhoogd opgeblazen gevoel en verminderde opname van voedingsstoffen veroorzaakt.

Verder een getuigenis de veiligheid van koolzuur in het lichaam is dat het in het bloed bestaat als een natuurlijke stap in de richting van het aflopen van CO2. Het bloedniveau van koolzuur (van metabole oorsprong, niet ingenomen) wordt strak gereguleerd door het lichaam. Daarom is het niet waarschijnlijk dat de introductie van koolzuur door het opnemen van koolzuurhoudend water schade toebrengt aan het bloedsysteem.

Calciumverlies:

Er is beweerd dat zure inname van koolzuurhoudend water kan leiden tot uitloging van calcium uit "other parts of the body.", 3, [[Dit zou zorgen baren omdat botten van calcium zijn gemaakt. Calciumgebrek leidt tot osteoporose.

Deze bewering is niet bevestigd in studies - zelfs niet als de sterkere zuren in frisdrank zijn getest naast koolzuur. Een onderzoek aan de Creighton University vond geen significant verband tussen koolzuurhoudende dranken en de uitscheiding van calcium in de urine, een nuttige indicator voor calciumuitputting. Een andere studie volgde vrouwen in Spanje gedurende twee maanden van het drinken van koolzuurhoudend water; hun botten bleken normaal te zijn aan het einde van het onderzoek.

Tanden

Is het koolzuur van koolzuurhoudend water schadelijk voordat het de maag bereikt? Onder een pH van 5,2 is het tandglazuur opgelost. Daarom is er een mechanisme waardoor koolzuurhoudend water een ongezond effect kan hebben - theoretisch.

In de praktijk zou men echter veel koolzuurhoudend water moeten drinken om het glazuur sneller te kunnen dragen dan het is vernieuwd. Een studie aan de Universiteit van Birmingham vond dat carbonatatie meetbaar was, maar kleine erosieve kenmerken, veel kleiner dan de meer zure niveaus gevonden in frisdranken, waarvan de pH lager wordt (meer zuur gemaakt) door de toevoeging van fosforzuur. (Frisdrankfabrikanten voegen fosfor en citroenzuur toe aan hun product.)

Koolzuurhoudend oceaanwater

CO2 opgenomen in de oceanen van de wereld (effectief een carbonatatieproces) kan veel schadelijker zijn dan het drinken van koolzuurhoudend water. Naar schatting is de helft van de antropogene CO2 die tussen 1850 en 1994 is geproduceerd door fossiele brandstoffen en cementproductie opgelost in de oceanen, waardoor hun zuurgraad is toegenomen met het koolzuur dat de CO2 heeft geproduceerd.

Het resulterende koolzuur dissocieert, voegt een waterstofion toe aan het zeewater, dat vervolgens carbonaationen (CO3 (2-)) uit zeewater kan lekken voordat schelpdieren het kunnen gebruiken om hun schelpen te bouwen.

, , ] ]