Paramecium is een geslacht van organismen binnen het koninkrijk Protista, dat enkele celorganismen en enkele meercellige algen vertegenwoordigt. Hoewel de organismen in de meer bekende planten- en dierenrijken uit veel cellen bestaan ​​die samenwerken om de biologische functies van het dier of de plant te vervullen, moeten eencellige organismen zoals het paramecium alles doen wat nodig is voor het leven in voeding, afval elimineren, energie produceren en reproduceren-binnen de grenzen van een enkele cel. Als zodanig heeft de enkele cel van een paramecium vele functies.

Beweging

Hoewel niet alle eencellige organismen noodzakelijkerwijs hoeven te bewegen - sommige, zoals veel bacteriën, zijn stationair - gebruikt het paramecium beweging om voedsel te vinden . Om dit te bereiken, is de buitenkant van de cel uitgerust met trilharen, die op kleine haartjes lijken. Terwijl de trilharen ritmisch kloppen, drijven ze de cel door vloeistof. De universiteit van Massachusetts merkt op dat paramecia zeer flexibel zijn, en vanwege hun cilia en langwerpige vorm, ze zijn behoorlijk manoeuvreerbaar.

Inslikken van voedingsstoffen

Als gevolg van hun mobiliteit kunnen paramecia voedsel uitzoeken. Ze consumeren kleine algen en planten, die ze binnenkrijgen door het voedsel te vegen in mondachtige structuren die buccale gaatjes worden genoemd. Net zoals trilhaartjes de buitenzijde van een paramecium omgeven, staan ​​ze ook in de mondholte, waar ze fungeren als kleine bezems, die helpen om vloeistof op te nemen die voedseldeeltjes bevat. De universiteit van Massachusetts legt uit dat voedsel vervolgens door een structuur gaat die de cytofarynx wordt genoemd en die vergelijkbaar is met de menselijke keel. Hoewel paramecia geen magen hebben, stoppen ze voedsel in kleine structuren, vacuolen genaamd, die spijsverteringsenzymen bevatten. Hier vindt de spijsvertering plaats.

Reproductie

Levende organismen moeten zich per definitie reproduceren. Hoewel veel organismen dit bereiken door de combinatie van het genetische materiaal van twee verschillende organismen, produceren ze een nakomeling die een mengsel van de ouders vertegenwoordigt, hoeven paramecia geen seksuele voortplanting te verrichten. In plaats daarvan kan een enkel paramecium in tweeën worden gekopieerd, waarbij de genetische informatie wordt gekopieerd en één reeks genen aan elk van de twee dochtercellen wordt geleverd. Alle structuren binnen het paramecium kopiëren zichzelf, zodat wanneer het organisme uiteenvalt, elke dochter een perfecte reproductie is van de ouder, zij het in het klein. In hun leerboek "Biologie" leggen Drs Neil Campbell en Jane Reese uit dat paramecia zich ook seksueel kan voortplanten, via een proces genaamd conjugatie, waarbij genetische informatie wordt overgedragen tussen twee organismen, resulterend in gerecombineerde genen, die vervolgens worden gekopieerd en doorgegeven aan dochter cellen.