We weten dat type 1 diabetes niet besmettelijk is als een verkoudheid. Drie factoren lijken van belang te zijn bij het bepalen waarom iemand diabetes type 1 ontwikkelt:

Genetica (erfelijkheid)

Hoewel 90 procent van de mensen die type 1 diabetes ontwikkelen, geen goede verwant is met de aandoening, is er nog steeds een sterke genetische component. De meeste mensen met type 1 diabetes erven een HLA DR3- of DR4-gen van elke ouder, waardoor ze een hoog risico lopen om diabetes te ontwikkelen. Een persoon met een naast familielid met diabetes heeft ongeveer een 10 procent (1 op 10) kans op het ontwikkelen van diabetes (vergeleken met een kans van 1 procent in de algemene bevolking). Wanneer een identieke tweeling Type 1 diabetes ontwikkelt, heeft de tweede tweeling een kans van 66 procent om ook de ziekte te ontwikkelen.

Zelfallergie (auto-immuniteit)

De tweede oorzaak die belangrijk lijkt te zijn bij Type 1 diabetes is zelfallergie (of auto-immuniteit). Normaal gesproken beschermt ons immuunsysteem ons lichaam tegen ziekten. In het geval van diabetes type 1 en andere auto-immuunziekten, zoals lupus, artritis en multiple sclerose, keert het immuunsysteem zich tegen een lichaamsdeel. Het immuunsysteem behandelt dat lichaamsdeel als een allergeen en beschadigt het. De allergische (auto-immuun) reactie bij Type 1 diabetes is tegen de eilandjescellen in de pancreas, die insuline aanmaken. Eilandje autoantilichamen (ICA) kunnen vele jaren in het bloed aanwezig zijn voordat insuline vereist is.

Omdat de genetische aanleg voor auto-immuniteit aanwezig is bij mensen met Type 1 diabetes, zijn andere auto-immuunaandoeningen meer geneigd aanwezig te zijn . Van 3 tot 5 procent van de mensen ontwikkelt coeliakie, een allergische reactie op het eiwit gluten. Gluten wordt gevonden in tarwe, rogge en gerst en moet worden uitgesloten van het dieet. Ongeveer 10 procent van de mensen met type 1-diabetes ontwikkelt uiteindelijk een auto-immuniteit van de schildklier waarvoor behandeling nodig is. Auto-immune bijnieraandoeningen zijn zeldzaam, maar komen ook voor.

Omgevingsfactoren

Deze omgevingsfactor is hoogstwaarschijnlijk een virus, maar kan ook iets zijn in het voedsel dat we eten of iets waarvan we nog niet weten. Deze factor kan de brug zijn tussen de genetische (overgeërfde) gevoeligheid en de allergische reactie.

De incidentie van nieuwe gevallen van Type 1 diabetes neemt wereldwijd met 3 tot 5 procent per jaar toe (verdubbeling in 10 jaar). Het is onbekend waarom dit gebeurt, maar het kan ondergeschikt zijn aan een veroorzaker in het milieu of aan het verlies van beschermende middelen.

Een recent wetenschappelijk rapport vond dat het eten van grote hoeveelheden suiker niet leidde tot een "greater likelihood of the self-allergy.", 3, [[Toen echter de zelfallergie (positieve antilichamen van eilandjescellen) aanwezig was, leidde het eten van hogere hoeveelheden suiker tot een snellere aanvang van diabetes.

Preventie

De preventie van Type 1 diabetes wordt bestudeerd in een groot programma genaamd Type 1 Diabetes /TrialNet (diabetestrialnet.org). Gezonde familieleden van mensen met type 1 diabetes worden gescreend op de antilichamen van eilandcellen in hun bloed. Als de antilichamen aanwezig zijn, kunnen personen in aanmerking komen voor een preventiestudie. Er zijn vijf medicijnen gevonden die het begin van diabetes uitstellen, maar geen die het volledig voorkomen. Als u geïnteresseerd bent om deel te nemen aan de gratis studie, belt u 1-800-425-8361 voor meer informatie.