De laryngoscoop is een medisch hulpmiddel waarmee artsen het strottenhoofd van een patiënt kunnen onderzoeken, ook wel de spraakbox genoemd. Het apparaat helpt bij de diagnose en behandeling van aandoeningen van het strottenhoofd.

Geschiedenis

Spaanse zangleraar Manuel Garcia vond de laryngoscoop uit in 1855. Zijn apparaat liet artsen toe om de anatomie en ziekten van het strottenhoofd te bestuderen in de late periode 1800s.

Kenmerken

Een laryngoscoop heeft een handvat en een soepele, verlichte buis, ook wel een mesje genoemd. Het handvat bevat een batterijpak dat stroom levert aan een lichtbron in het blad, die recht of gebogen, stijf of flexibel kan zijn.

Procedure

De arts brengt het blad in de bovenste luchtweg van de patiënt. Het licht stelt de arts in staat om het strottenhoofd en de glottis, de ruimte waar de stembanden zich bevinden, te onderzoeken.

Functie

Sommige laryngoscopen worden alleen voor diagnose gebruikt. Anderen stellen artsen in staat om biopsieën uit te voeren, vreemde voorwerpen te verwijderen of een ademhalingsslang in de luchtweg van een patiënt te steken, een proces dat intubatie wordt genoemd.

Potentieel -

Artsen van het Medical College of Georgia hebben een flexibele video-optische laryngoscoop ontwikkeld. combineert een traditionele laryngoscoop met een camera en een scherm. Het apparaat is ontworpen om intubatie gemakkelijker en minder pijnlijk voor de patiënt te maken.