Mensen communiceren op twee manieren ideeën met elkaar - verbaal en non-verbaal. Het is gemakkelijk om het belang van non-verbale communicatie en de verschillen tussen vormen van non-verbale communicatie tussen verschillende volkeren te onderschatten. Een basiskennis van non-verbale communicatie in verschillende culturen helpt u onnodige misverstanden te vermijden bij het omgaan met mensen met verschillende achtergronden.

Typen

Non-verbale communicatie kan worden onderverdeeld in verschillende typen. Deze omvatten lichamelijke nabijheid, gebaren, gezichtsuitdrukkingen, oogcontact, aanraken en lichaamshouding. In 'high-contact'-culturen zijn nauwe lichamelijke nabijheid, overdreven gelaatsuitdrukkingen en aanraken veel acceptabeler dan in' low-contact'-culturen. Veel contactloze culturen compenseren hun gebrek aan openlijke expressie met een grotere afhankelijkheid van subtielere vormen van non-verbale communicatie met behulp van de ogen.

Aardrijkskunde

culturen uit het Midden-Oosten behoren tot 's werelds meest contactrijke culturen. De culturen met de minste contact bevinden zich in Oost-Azië, terwijl Europese culturen, waaronder de Verenigde Staten, daar tussenin zitten. Desondanks kunnen culturen niet altijd netjes worden gecategoriseerd als 'hoogcontact' of 'laag contact'. De islamitische samenlevingen in het Midden-Oosten zijn bijvoorbeeld extreem contactarm als het gaat om elkaar raken tussen geslachten. In delen van het platteland van China is het daarentegen acceptabel dat jonge mannen de handen in het openbaar houden - het wordt niet gezien als een indicatie van homoseksualiteit zoals in het Westen.

Verschillen in non-verbale communicatie kunnen leiden tot grote misverstanden tussen mensen van verschillende culturen. Een nauwe benadering van de 'persoonlijke ruimte' van iemand anders door een persoon uit een cultuur met veel contactpersonen kan bijvoorbeeld worden gezien als een uitnodiging om te vechten door iemand uit een contactloze cultuur. De Aziatische gewoonte om contact met de ogen te vermijden om respect voor autoriteit te tonen, zou door een Amerikaanse politieagent kunnen worden gezien als een aanwijzing van bedrog of schuldgevoelens, consistent met attitudes die voorkomen in contactculturen.

Overwegingen

Naarmate de globalisering duurt houden en internationale reizen toenemen, communicatie tussen culturen wordt steeds belangrijker. Hoewel cursussen in vreemde talen meestal materiaal over non-verbale communicatie bevatten, kan het binnenkort noodzakelijk worden om het onderwijzen van cross-culturele non-verbale communicatie uit te breiden naar een apart onderwerp, vooral in het bedrijfsleven en diplomatie.

Expert Insight

Sociale antropoloog Edward T. Hall meldt dat in het gemiddelde gesprek, zelfs tussen twee personen uit dezelfde cultuur, ten minste 65 procent van alle betekenis is afgeleid van non-verbale communicatie.