Fluoride is een mineraal dat van nature voorkomt in veel waterbronnen, met gemiddelde concentraties van 0,1 tot 10 ppm, volgens Virginia's Community Colleges. Sinds 1945 hebben gemeentelijke instanties in de Verenigde Staten natriumfluoride toegevoegd aan openbaar water in een poging om de mondgezondheid te verbeteren. Terwijl de American Dental Association en andere gezondheidsinstanties fluoridering ondersteunen, moeten fluorideconcentraties zorgvuldig worden gecontroleerd om mogelijke negatieve gevolgen voor de gezondheid in verband met hoge concentraties te voorkomen.

Verbeterde tandheelkundige gezondheid

Volgens de American Dental Association, natrium toevoegen fluoride tot watervoorraden helpt om tandbederf met 20 tot 40 procent te voorkomen en om te keren. Fluoride versterkt het glazuur en helpt bij het voorkomen van tandrot verval bij mensen van alle leeftijden, maar het biedt de meest significante voordelen voor kinderen.

Minder tandheelkundige uitgaven

Virginia's Community Colleges schatten dat voor elke $ 1 die wordt uitgegeven aan het toevoegen van natriumfluoride naar het water, mensen in de VS tandheelkundige kosten te verminderen met $ 50. Het Centers for Disease Control and Prevention rapport over onderzoek in Schotland, waaruit bleek dat fluoridering resulteert in een vermindering van 49 tot 54 procent tandheelkundige kosten voor jonge kinderen. Aangezien ongeveer de helft van de tandartskosten voor eigen rekening wordt betaald, is volgens de CDC de vermindering van tandheelkundige uitgaven een voordeel voor zowel individuen als de samenleving als geheel.

Potentieel voor Fluorose

De gemiddelde gemeentedoelstellingen om het natriumfluoridegehalte op 1 ppm of lager te houden volgens Virginia's Community Colleges. Bij concentraties van 2 tot 13 ppm kan een aandoening optreden die bekend staat als fluorose. Fluorose wordt gekenmerkt door bruine vlekken en vlekken op het oppervlak van de tanden. Deze aandoening is grotendeels een esthetische kwestie en heeft geen invloed op de gezondheid van de tanden, maar kan niet worden ongedaan gemaakt zonder cosmetische behandeling.

Risico op skeletproblemen

Het verbruik van hoge concentraties fluoride kan leiden tot een aandoening die bekend staat als Skeletale fluorose. Overtollig fluoride kan zich ophopen in en rond de botten van het lichaam, en bijdragen aan pijn, stijfheid en zelfs verkalking, wat de mobiliteit kan beïnvloeden. Skeletfluorose is vooral een probleem in gebieden met van nature hoge niveaus van fluoride, zoals India, het Midden-Oosten en Azië. Om skeletaalfluorisis in de VS te voorkomen, moeten gemeentelijke hulpverleners zorgvuldig water testen om te voorkomen dat overtollig natriumfluoride wordt toegevoegd aan gebieden met van nature hoge fluorideconcentraties.

Hypothyroidism

Sommige critici van fluoridering geloven dat de toevoeging van natriumfluoride naar water draagt ​​bij tot of verergert bestaande schildklieraandoeningen. Hoewel het bewijsmateriaal ter ondersteuning van deze theorie beperkt is, is uit een studie van 2005 door de International Society for Fluoride Research gebleken dat natriumfluoride schildklieractiviteit bij proefdieren beperkt.