Magnesium is een positief geladen elektrolyt dat in de cellen wordt aangetroffen. Magnesium wordt voornamelijk gevonden in de botten, zachte weefsels en spiercellen. Het speelt een belangrijke rol in de prikkelbaarheid van zenuwen en spieren, inclusief het geleidingssysteem van het hart. De nieren helpen bij het bewaren van magnesium wanneer de hoeveelheden laag zijn en scheiden magnesium uit wanneer de niveaus hoog zijn.

Rol

Volgens 'Fluids and Electrolytes DeMystified' zijn de regulering en balans van magnesium, kalium en calcium met elkaar verbonden. Symptomen van magnesium-onevenwichtigheid worden vaak vermengd met symptomen van calcium- of kaliumonevenwichtigheden. Kalium en calcium spelen ook een rol bij de prikkelbaarheid van zenuwen en spiercellen. Met magnesium neemt de neuromusculaire functie naarmate het niveau stijgt af, terwijl een tekort aan magnesium resulteert in verhoogde prikkelbaarheid. Magnesiumreserves worden opgeslagen in botten en sommige in de nieren.

Laag magnesiumgehalte

Laag magnesiumgehalte, ook wel hypomagnesiëmie genoemd, treedt op wanneer de concentratie in de bloedbaan onder 1,5 mEq /L daalt, volgens "Current Diagnosis and Treatment Emergency Medicine. " Hypomagnesiëmie komt vaak voor en komt voor bij ongeveer 12 procent van de gehospitaliseerde patiënten. Symptomen zijn zeldzaam tot niveaus onder 1 mEq /L komen. Symptomen zijn vaak niet-specifiek en kunnen die van laag calcium en laag kalium nabootsen.

Oorzaken

Lage magnesiumspiegels worden voornamelijk veroorzaakt door verminderde opname in het maagdarmkanaal of overmatige uitscheiding van magnesium in de urine. Ondervoeding die vaak wordt geassocieerd met alcoholmisbruik kan verminderde absorptie veroorzaken. Verhoogde eisen tijdens de zwangerschap kunnen bijdragen aan verminderde absorptie. Patiënten die geneesmiddelen nemen die diuretica worden genoemd om de urineafscheiding te helpen verhogen, lopen het risico op hypomagnesiëmie. Symptomen

Hypomagnesiëmie veroorzaakt een verhoogde prikkelbaarheid van zenuwen en spieren. Patiënten kunnen spiertrillingen, hyperactieve reflexen en onvrijwillige samentrekking van de spieren hebben. Andere symptomen kunnen zijn spiertrekkingen van het oog, verlies van eetlust, rusteloosheid en verwarring. In ernstige gevallen van hypomagnesiëmie kunnen patiënten hallucineren en epileptische aanvallen en onregelmatige hartritmes hebben.

Behandeling

De primaire behandeling voor hypomagnesiëmie bestaat uit orale supplementen en een verhoogde inname via de voeding van voedingsmiddelen die magnesium bevatten. Voedingsmiddelen die rijk zijn aan magnesium bevatten donkergroene groenten, noten en chocolade. Magnesiumsupplementen kunnen ook magnesiumbevattende antacida bevatten. Als de magnesiumspiegels extreem laag zijn, kunnen intraveneuze of intramusculaire injecties nodig zijn. Patiënten die intraveneuze supplementen krijgen, moeten nauwlettend worden gevolgd omdat snelle toediening kan leiden tot hartstilstand of ademstilstand.

, , ] ]