De theorie van somatypes ontwikkeld door William Sheldon, Ph.D., M.D., in de jaren 1940, beschrijft drie classificaties van menselijke lichaamstypes: ectomorph, mesomorph en endomorph. Kennis van deze lichaamstypen en de bijbehorende eigenschappen is een belangrijk aspect geworden van de meeste programma's voor fitness, bodybuilding en vetverlies.

Ectomorph

De ectomorph heeft een lineair lichaam dat de indruk heeft een persoon groter te maken dan dat is hij echt. Mensen in dit type lichaam zijn dun, missen spiermassa en hebben kleine gewrichten. Ectomorfen zijn van nature niet sterk en hebben moeite om aan te komen.

Mesomorph

De mesomorf heeft grote botten en goed gedefinieerde spieren. Dit is de lichaamsbouw die vaak wordt geassocieerd met atleten. Armen en benen zijn goed ontwikkeld, waarbij de romp een relatief smalle taille heeft in vergelijking met de schouders. Endomorfen winnen relatief gemakkelijk spieren.

Endomorph

Endomorfen worden gecategoriseerd door een ronde of peervormige lichaamsbouw, waarbij veel van de massa zich lijkt te concentreren in het abdominale gebied. De handen en voeten van de endomorf zijn relatief klein en haar bovenarmen en dijen zijn verhoudingsgewijs veel groter dan de onderste delen van de armen of benen. Endomorfen komen gemakkelijk aan en hebben moeite met het verliezen van vet.

Mixed Builds

Sheldon geloofde dat de meeste mensen tot gemengde categorieën behoren in plaats van de drie basistypetypes. Voorbeelden zijn endo-mesomorfen, die gespierd zijn maar snel vet krijgen, en ecto-mesomorfen, die kleine gewrichten hebben maar zich spierachtig ontwikkelen.

, , ] ]