De schildklier speelt een belangrijke rol in de stofwisseling van uw lichaam. Deze kleine klier, gelegen in de nek en slechts 2 inch breed, reguleert het metabolisme door hormonen af ​​te scheiden die de lichaamsweefsels stimuleren. Het handhaaft ook de balans van calcium in het lichaam en kan kalium beïnvloeden.

Kalium

Kalium is een essentieel mineraal en een elektrolyt. Elektrolyten zijn stoffen die kunnen worden afgebroken tot geladen deeltjes die ionen worden genoemd, waardoor ze in staat zijn om elektriciteit te geleiden. Kalium en natrium - een ander mineraal en elektrolyt - zijn essentieel voor de overdracht van zenuwimpulsen over celmembranen. Als deze twee mineralen uit balans zijn, kan dit verstoringen in de zenuwfunctie, spiercontracties en hartfunctie veroorzaken.

Hoog en laag kalium

Hyperkaliëmie is een abnormaal hoog kaliumgehalte. Het komt voor wanneer de nieren het kalium niet snel genoeg kunnen elimineren om de kaliuminname bij te houden. Symptomen zijn onder meer tintelingen van de handen en voeten, spierzwakte en tijdelijke verlamming. De meest ernstige complicatie van hyperkaliëmie is een abnormaal hartritme, dat kan leiden tot hartstilstand en overlijden. Hypokaliëmie is de tegenovergestelde toestand - abnormaal laag kalium. Hoewel het meestal voorkomt bij langdurig braken, medicatie-effecten of nieraandoeningen, wordt hypokaliëmie ook gezien bij mensen met schildklierproblemen.

Hyperthyreoïdie bij

Mensen met een hoog schildklierhormoon of hyperthyreoïdie kunnen een aandoening ontwikkelen die thyrotoxisch wordt genoemd periodieke verlamming. Dit probleem ontstaat nadat symptomen van hyperthyreoïdie optreden. Het betreft aanvallen van spierzwakte of verlamming afgewisseld met perioden van normale spierfuncties. Tijdens de aanvallen is het kaliumgehalte in het bloed laag; anders zit kalium binnen normale grenzen. Als de aanvallen een tijdje duren, worden de spieren zwak. Behandeling van de hyperthyreoïdie kan aanvallen voorkomen en kan zelfs de spierzwakte veranderen.

Onderzoek

In een vroege studie van hyperthyreoïdpatiënten gemeld in de maart 1981-publicatie van "Clinical Science", werden kaliumspiegels gemeten bij de patiënten tijdens hun behandelingen voor hypothyreoïdie. Naarmate de schildklierhormoonspiegels weer normaal werden, namen ook de kaliumspiegels toe. Volgens een recensie gepubliceerd in het nummer van het Journal of Hospital Medicine van mei 2011, hoewel lage kalium- en lage schildklierniveaus samen worden gezien, veroorzaakt hypothyreoïdie eigenlijk niet het lage kalium.

Overwegingen en waarschuwingen

Hoge kaliumspiegels zijn niet gerelateerd aan problemen met de schildklier. Lage kaliumspiegels kunnen worden waargenomen bij lage niveaus van schildklierhormonen, maar de schildklier veroorzaakt ze niet. Geen enkele voorwaarde moet door de gebruiker zelf worden beheerd. Als u vragen of opmerkingen heeft, moet u een arts raadplegen