Een tracheotomie is een van de oudste operaties, mogelijk daterend uit de vorige eeuw vóór het christelijke tijdperk, volgens een artikel uit mei 1986 in "Der Anaesthesist." Bij deze chirurgische ingreep moet een gat in uw luchtpijp of luchtpijp worden gemaakt. Het gat zelf wordt een tracheostomie genoemd. Uw arts kan deze procedure om verschillende medische redenen aanbevelen. Als u van plan bent om deze operatie te ondergaan, is begrip van postoperatieve zorg essentieel.

Doel

Mogelijk moet u uw tracheostomie de rest van uw leven openhouden, of het kan een tijdelijke maatregel zijn, afhankelijk van de de onderliggende reden voor de procedure. Een tracheotomie kan een noodprocedure zijn als u niet kunt ademen. Het kan ook nodig zijn als u medische aandoeningen heeft die uw ademhaling belemmeren, zoals keelkanker, nektrauma en bepaalde neurologische aandoeningen. Een arts kan een tracheotomie uitvoeren voorafgaand aan andere grote operaties om te helpen bij de ademhaling.

Nutrients verkrijgen

Na deze procedure kunt u geen voedsel meer eten. U zult waarschijnlijk een aanzienlijke hoeveelheid ongemak ervaren in de eerste paar dagen na de tracheotomie als gevolg van zwelling en incisiepijn. Eten is niet mogelijk in de beginfase van genezing. Uw arts zal een geschikte methode aanbevelen om dit obstakel te overwinnen, zodat uw lichaam de belangrijke voedingsstoffen krijgt die het nodig heeft. Een vultrechter ingebracht door de neus, mond of maag is een mogelijkheid tijdens uw ziekenhuisopname. U kunt ook voedingsstoffen ontvangen via een IV-lijn.

Eten

Aanpassing aan de ademhaling en het functioneren met een trach tube is belangrijk, zodat u normale activiteiten kunt hervatten, inclusief eten. U moet misschien samenwerken met een logopedist of een andere zorgverlener om uw slikvermogen te versterken. Na het maken van deze aanpassingen zou je normaal gesproken weer normaal voedsel moeten kunnen eten. Het opvolgen van de instructies van uw arts voor het dagelijks aanzuigen van de trachelbuis is van vitaal belang om ophoping van slijm en infectie te voorkomen. Aanzuiging voor het eten wordt aanbevolen; dit doen tijdens of na het eten verhoogt het risico op hoesten en braken.

Slikproblemen

Het raadplegen van uw zorgteam is belangrijk als u problemen heeft met het eten van voedsel. Ze kunnen bepalen of er een probleem is met je tube dat ze moeten adresseren. Als er geen onderliggende medische oorzaak achter uw probleem zit, kan uw logopedist uw slikvermogen verder analyseren. Tekenen die een probleem signaleren zijn de aanwezigheid van voedsel in trachecretions, waterige afscheidingen en kwijlen. Verstikking of hoesten tijdens het eten zijn ook tekenen van een slikprobleem.

, , ] ]