Fructose is een vorm van koolhydraten, of suiker, die voorkomen in fruit, groenten en honing. Het wordt vaak toegevoegd aan commercieel bereide voedingsmiddelen als conserveermiddel en smaakversterker. Fructose is de afgelopen jaren van veel belangstelling geweest vanwege de mogelijke rol die het heeft bijgedragen aan de obesitas-epidemie in de Verenigde Staten en is geïdentificeerd als factor in sommige gastro-intestinale aandoeningen.

Fructose-inname en metabole ziekte

Wetenschappers en volksgezondheidsambtenaren zijn op zoek gegaan naar de oorzaken van toegenomen aantallen overgewicht en obesitas waargenomen in de Amerikaanse bevolking van de afgelopen veertig jaar. Studies hebben een verband gelegd tussen de inname van toegevoegde suikers en gewichtstoename; fructose geconsumeerd uit fruit is echter niet opgenomen in de categorie toegevoegde suikers. Er is veel bewijs dat de positieve effecten van fruitinname met betrekking tot chronische ziektepreventie aantoont, en diëten die rijk zijn aan fruitconsumptie hebben lagere percentages van hart- en vaatziekten, kanker en neurologische aandoeningen. Ondanks dit bewijs voldoen de Amerikanen niet aan de aanbevolen doelstellingen voor fruitinname van 1,5 tot 2 kopjes per dag, en de populaire dieetcultuur intensiveert het probleem door het bevorderen van vruchtlonen voor gewichtsverlies.

Fructose en diabetes

is een mythe dat mensen met diabetes geen fruit kunnen eten. Fructose van fruit is niet schadelijk voor mensen met diabetes wanneer ze in matige hoeveelheden worden geconsumeerd. De American Diabetes Association beveelt aan een stuk fruit voor het dessert te nuttigen of fruit te eten in ruil voor andere koolhydraatbronnen in het dieet. Een studie in een 2013-uitgave van de "Nutrition Journal" wees uit dat verminderde fruitinname voor diabetespatiënten geen effect had op gewichtsverlies, tailleomtrek of bloedglucosespiegels. Antioxidanten in fruit kunnen zelfs helpen om de insulineresistentie te verbeteren.

Maag-en darmklachten

Voor sommige mensen met gastro-intestinaal ongemak kan fructose de oorzaak zijn van een onvermogen om de suiker volledig te absorberen. In het geval van malabsorptie is te veel fructose uit fruit niet schadelijk, maar het kan irriterend zijn. Fructose malabsorptie is een redelijk normaal verschijnsel, geen ziekte. Fructose wordt het gemakkelijkst geabsorbeerd wanneer het gepaard gaat met glucose in een 1-op-1-verhouding. Veel fruit wordt niet gemaakt met gelijke delen fructose en glucose, dus fructose gaat niet geabsorbeerd in de dunne darm en komt terecht in de dikke darm. Daar wordt het gefermenteerd door bacteriën die de ongemakkelijke symptomen van een opgeblazen gevoel, gas, buikpijn en diarree veroorzaken. Het lage FODMAP-dieet heeft enig nut aangetoond bij het verminderen van de symptomen die gepaard gaan met fructose-malabsorptie.

Sportprestaties

Om de prestaties te maximaliseren, moeten sporters koolhydraten consumeren. De timing, het type en de hoeveelheid koolhydraten zijn belangrijk. Bijvoorbeeld, het consumeren van een stuk fruit 30 tot 60 minuten vóór de meeste trainingen levert de juiste hoeveelheid koolhydraten op in de vorm van fructosesuiker. Voorafgaande fruitinname moet worden beperkt tot één portie, omdat fructose en vezels in fruit een osmotisch effect kunnen hebben in het maagdarmkanaal en diarree en krampen kunnen veroorzaken. Een vruchtensmoothie of een glas 100% vruchtensap binnen 15 minuten tot een uur na de training is gunstig voor herstel na inspanning en glycogeenreproductie.

, , ] ]