Uw lichaam absorbeert over het algemeen ongeveer 30 procent van het calcium dat u gebruikt, afhankelijk van het type en de hoeveelheid voedsel die u eet en andere factoren, waaronder uw leeftijd en levensfase, uw gezondheidsstatus , uw vitamine D-inname en andere componenten, zoals fytinezuur en oxaalzuur, aanwezig in uw voedsel. Calcium absorptie kan oplopen tot 60 procent bij zuigelingen en jonge kinderen, maar neemt af met de leeftijd, volgens het kantoor van voedingssupplementen. Uw specifieke snelheid van calciumopname uit een maaltijd of voedingssupplement is afhankelijk van een combinatie van factoren, de biologische beschikbaarheid van calcium in elk voedsel of supplement en andere metabolische omstandigheden en interacties.

Calcium Absorptie

Calcium komt het meest overvloedig voor in melk en melkproducten, maar noten, zaden, tofu en donkergroene bladgroenten kunnen ook belangrijke bronnen zijn als je geen melk drinkt. Meerdere factoren beïnvloeden de calciumabsorptie. Afhankelijk van de behoeften van uw lichaam en de beschikbaarheid van calcium in uw voedsel of supplementen, kunt u slechts 5 procent of meer dan 50 procent van het calcium opnemen dat u binnenkrijgt. Een hogere absorptiesnelheid treedt op wanneer er meer nodig is voor groei en in tijden van onvoldoende opname van calciumrijk voedsel.

Versterkende factoren

Maagzuur helpt om calcium oplosbaar en gemakkelijk te absorberen. Wanneer uw lichaam meer calcium nodig heeft, verhoogt het de productie van een calciumbindend eiwit om de calciumopname uit uw voedsel te verbeteren, volgens Eleanor Whitney, Ph.D. en Sharon Rolfes, M.S., R.D., in "Understanding Nutrition". Vitamine D helpt volgens MayoClinic.com om calcium op te nemen. Vitamine D helpt het calciumbindende eiwit te maken dat nodig is voor absorptie. Lactose verbetert ook de calciumopname. Deze factoren maken calciumrijke melk een goed voedingsmiddel om zich te versterken met vitamine D.

Een zwangere vrouw neemt 50 procent van het calcium uit melk op. Groeihormonen bij opgroeiende kinderen veroorzaken een verhoging van de calciumabsorptie tot een niveau van 50 tot 60 procent van het calcium dat ze in voedsel en dranken consumeren. Later, als de botgroei vertraagt, daalt de absorptiesnelheid naar een normaal volwassenheidsniveau van 30 procent.

Remmende factoren

Omstandigheden die de calciumopname verbeteren, remmen de absorptie door hun afwezigheid. Een tekort aan vitamine D tast bijvoorbeeld de opname van calcium aan, evenals het ontbreken van voldoende maagzuur. Een vezelrijk dieet, de fytaten die worden aangetroffen in zaden, noten en granen en de oxalaatbindmiddelen die worden aangetroffen in groenten zoals bieten, spinazie en rabarber, verminderen de snelheid van calciumopname uit andere voedingsmiddelen die tegelijkertijd worden gegeten. Deze voedingsmiddelen zijn voedzaam, maar zijn minder nuttig als bronnen van calcium. Consumptie van alcohol vermindert de calciumopname door het remmen van de leverenzymen die helpen vitamine D om te zetten in zijn actieve vorm, volgens het kantoor van voedingssupplementen. Als uw inname van natrium, kalium, eiwit of cafeïne hoog is, wordt een deel van het geabsorbeerde calcium uit uw lichaam verwijderd, samen met afvalproducten.

Biologische beschikbaarheid

Minder dan 5 procent van het calcium in spinazie, rabarber en snijbiet wordt geabsorbeerd, vanwege de aanwezigheid van oxalaten die het calcium binden en de opname ervan door uw lichaam remmen. De biobeschikbaarheid van calcium in amandelen, sesamzaad, zoete aardappelen en pinto bonen is ongeveer 20 procent. Ongeveer 30 procent van het calcium in melk, kaas en yoghurt wordt opgenomen. Van voedingsmiddelen met de hoogste biologische beschikbaarheid, meer dan 50% opgenomen, zijn spruitjes, boerenkool, mosterdgroente, broccoli, paksoi, bloemkool en voedingsmiddelen die met calcium zijn verrijkt.