Je absorbeert glucose, een eenvoudige suiker in planten, direct in je bloedbaan, waar het optreedt als de brandstofbron van je lichaam. Zonder het vermogen om glucose snel en efficiënt in energie om te zetten, zou je niet in goede gezondheid zijn. Het is heel belangrijk dat uw energiemetabolismesysteem efficiënt werkt.
Metabolisme begint
Het metabolismeproces begint met de spijsvertering. Monosacchariden worden bij het binnenkomen in de dunne darm in de bloedbaan opgenomen. Om uw bloedsuikerspiegel onder controle te houden, heeft uw lichaam drie hormonen: glucagon, insuline en epinefrine. Insuline, wat uw pancreas uitscheidt wanneer uw bloedsuikerspiegel stijgt, helpt bij de overdracht van glucose naar uw cellen. Het glucosemetabolisme is sterk gericht op de spieren en de lever, die meer glucose krijgen dan uw andere organen omdat ze specifieke insuline-receptoren op hun oppervlak hebben, zodat insuline zich eraan kan binden, waardoor de glucose-opname en het gebruik in deze cellen wordt gestimuleerd.
Glycogenolyse
Bij het binnenkomen van de lever en spieren, wordt de glucose door glycogeen glycogeen omgezet in glycogeen. Glycogeen blijft in je lever en spieren totdat je glucosespiegels laag zijn en je energie nodig hebt. Op dit moment worden de epinefrine en glucogon hormonen vrijgegeven om de omzetting van glycogeen naar glucose te stimuleren in een proces dat glycogenolyse wordt genoemd. Zodra de glucose uw cellen binnenkomt, wordt het verbrand voor energie en produceert het warmte. Dit proces creëert ook adenosine-trifosfaat, oftewel ATP, een molecuul dat energie vrijgeeft wanneer de cel dit nodig heeft. De energie wordt gebruikt voor vele metabolische processen en wordt beschouwd als de universele energiemunt voor metabolisme.
Aerobic Metabolism
Er zijn twee soorten glucosemetabolisme: aëroob metabolisme, dat is met zuurstof, en anaëroob metabolisme, dat is zonder zuurstof. Tijdens het aerobe metabolisme komt de gebruikte zuurstof uit kleine lichamen in de cel die de mitochondriën worden genoemd, om volledig te worden geoxideerd. Spiercellen verbruiken de meeste energie tijdens dit proces en omdat ze mitochondriën bevatten, is het proces eenvoudig en snel wanneer zuurstof aanwezig is. Dit proces omvat de Krebs-cyclus, die koolstofdioxide en ATP produceert. Deze chemische stof levert cellen de energie die nodig is voor de synthese van eiwitten van aminozuren en de replicatie van DNA.
Anaerobisch metabolisme en glycogeenverslinding
Tijdens inspannende momenten of momenten van extreme inspanning, het zuurstofniveau in spieren "cells may fall too low.", 3, [[Als dit gebeurt, gaat het proces verder met anaeroob metabolisme. Het nadeel van het verbranden van glucose voor energie zonder zuurstof is de productie van melkzuur. Het is bekend dat de stof spieren pijn doet wanneer zich "melkzuurophoping" voordoet. Een andere gebeurtenis die optreedt wanneer het glycogeen in de spieren en lever is opgebruikt, is "de muur raken". Dit is een natuurlijk afweermechanisme voor het lichaam en voorkomt blijvende schade tijdens extreme inspanningen door het vertragen van de sleutelsystemen die nodig zijn om spiercontractie te behouden. Wanneer het lichaam vertraagt en zuurstof beschikbaar komt, keert lactaat terug naar pyruvaat. Hierdoor kan het aërobe metabolisme worden hervat en kan het lichaam herstellen van de zware gebeurtenis.
, , ] ]
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win