Zout - of het nu om tafelzout of een van een aantal andere chemische zouten gaat - heeft een aanzienlijk effect op eiwitten. Zout hardt of chemisch "kookt" sommige eiwitten, en je gebruikt de componenten van tafelzout bij de vertering en opname van eiwitten. Zouten hebben ook invloed op eiwitten in het lichaam.

Zout

Er zijn twee manieren om het woord "zout" te interpreteren. Technisch gezien is een zout een chemische verbinding die bestaat uit geladen deeltjes, zowel positief als negatief. In het gewone spraakgebruik verwijst zout echter meestal naar natriumchloride, wat tafelzout is, en dat bestaat uit positief geladen natriumdeeltjes chemisch gecombineerd met negatief geladen chloride-deeltjes. Er zijn echter veel andere veel voorkomende zouten; baking soda is een zout, roest is een zout en calciumcarbonaat in oesterschelpen is een zout.

Curing

Een van de effecten van zout op een proteïne is om het te genezen, wat betekent dat het zout helpt water te verwijderen en de groei van bacteriën te remmen. Dit is gunstig omdat het vlees conserveert en het langer veilig houdt om te eten dan het anders zou zijn, vooral als er geen koeling is. Tafelzout is een van de zouten die gewoonlijk worden gebruikt om de eiwitten in vlees te genezen, maar een ander veel voorkomend uithardend zout is natriumnitriet, dat wordt gebruikt in veel spek- en hamproducten.

Spijsvertering en absorptie

Hoewel u dat niet doet Als u zout in uw voedsel nodig heeft om het te verteren en te absorberen, gebruikt u de componenten van tafelzout - natrium en chloride - om voedingsstoffen uit uw voedsel te extraheren. In haar boek 'Human Physiology' legt Dr. Lauralee Sherwood uit dat een deel van het proces van het afbreken van de eiwitten in uw voedsel afhangt van zoutzuur, dat u maakt uit chloride. Ook heeft u natrium in uw lichaam nodig om u in staat te stellen de bouwstenen van proteïne in de bloedbaan te absorberen.

Eiwitten in cellen

Zouten beïnvloeden de eiwitten in cellen en celmembranen. Sommige eiwitten, genaamd perifere membraaneiwitten, nemen deel aan de regulatie van transportmoleculen en celcommunicatie, verklaren Dr. Reginald Garrett en Dr. Charles Grisham in hun boek "Biochemistry." Overtollig zout in een oplossing kan de perifere membraaneiwitten uit een cel doen kloppen. Verder kunnen zouten eiwitten ontvouwen, waardoor ze niet-functioneel worden, omdat de vorm van een eiwit het zijn functionaliteit geeft.