Een groeiend aantal onderzoeken koppelt vitamine D-tekort aan een aantal stoornissen. Studies suggereren dat een groter percentage van de bevolking dan ooit dacht dat het tekort zou kunnen zijn in deze belangrijke voedingsstof. Steeds meer zorgverleners testen hun patiënten op vitamine D-tekort. Wanneer suppletie wordt aanbevolen om een tekort aan te pakken, zijn juiste dosering en duurstrategieën essentieel.

Een behoefte identificeren

Borstvoeding zuigelingen, oudere volwassenen, mensen met beperkte blootstelling aan de zon, mensen met een donkere huidskleur, mensen met vetabsorptie aandoeningen of degenen die een maagomleidingsoperatie hebben ondergaan, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van een tekort aan vitamine D, volgens het Office of Dietary Supplements, een afdeling van de National Institutes of Health. Hoewel het misschien geschikt is voor mensen in deze risicogroepen om een vitamine D-supplement te nemen, mogen therapeutische doses met zeer hoge vitamine D-waarden alleen worden ingenomen door mensen met bevestigde tekorten. Een bloedonderzoek door uw zorgverlener is noodzakelijk om een vitamine D-tekort te detecteren.

Therapeutische dosis

De behoeften en toleranties voor vitamine D variëren naargelang de leeftijd. Het Linus Pauling Institute aan de Oregon State University somt de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheden, of RDA, op bij 400 Internationale Eenheden, of IU, voor zuigelingen; 600 IU voor personen van 1 tot 70 jaar oud; en 800 IU voor mensen boven de 70. Aanvaardbare boveninname niveaus variëren van 1.000 IE voor zuigelingen tot 4.000 IE voor volwassenen. Het Linus Pauling Institute suggereert 2000 IE per dag als therapeutische dosis voor de meeste volwassenen. Hogere orale doses of zelfs geïnjecteerde doses kunnen in sommige gevallen worden aanbevolen onder toezicht van een arts.

Duurrichtlijnen

Hoewel sommige deskundigen beweren dat een redelijke therapeutische dosis vitamine D voor onbepaalde tijd kan worden gehandhaafd, voeren anderen aan dat therapeutische doses moet worden teruggebracht tot RDA-niveaus zodra het tekort is gecorrigeerd. De meest betrouwbare manier om vast te stellen wanneer de tekortkoming is verholpen is om uw bloedspiegels opnieuw te laten beoordelen. Volgens richtlijnen van de Pharmacy Department van de Universiteit van Maryland wordt elke 8 weken het bloedgehalte van vitamine D getest totdat de normale waarden zijn vastgesteld. Jaarlijks testen wordt daarna aanbevolen om ervoor te zorgen dat adequate niveaus worden gehandhaafd.

Toxiciteit Risico's

Hoewel de risico's op een tekort groter zijn dan de risico's op toxiciteit, is het mogelijk om in het geval van vitamine D te krijgen teveel van het goede. Volgens de vitamine D-raad is er geen specifieke toxische dosis vitamine D vastgesteld, waarschijnlijk omdat de tolerantieniveaus sterk verschillen van persoon tot persoon. De raad waarschuwt dat symptomen zoals misselijkheid, braken, slechte eetlust, constipatie, zwakte, gewichtsverlies, tintelend gevoel in de mond, verwardheid en afwijkingen van het hartritme kunnen opduiken door vitamine D-toxiciteit. Als deze symptomen zich ontwikkelen terwijl u vitamine D aanvult, moet u stoppen met het nemen van de supplementen en uw zorgverlener raadplegen , , ] ]