Als u een redelijk gezond persoon bent, gaat u waarschijnlijk over uw dagelijkse bezigheden zonder veel aandacht te moeten besteden aan uw spier- of zenuwfunctie. Toch vereist het delicate proces waardoor je spieren en zenuwen werken specifieke niveaus van stoffen die elektrolyten worden genoemd. Kalium is een van die belangrijke stoffen. De niveaus stijgen meestal boven het normale vanwege gelijktijdige problemen, waaronder overmatige inname; nierproblemen en bepaalde medicijnen.

Waarden

Bij een volwassene liggen de kaliumspiegels in het bloed gewoonlijk tussen 3,5 en 5 milli-equivalenten per liter of mEq /L. Hyperkaliëmie, de medische term voor hoge bloedkalium, verwijst dus naar niveaus van meer dan 5,5 mEq /L. De in Florida wonende arts en professor Nefrologie Richard Preston merkt echter op dat hart- en neuromusculaire klachten en symptomen zich meestal manifesteren wanneer uw waarden hoger zijn dan 6,5 mEq /L. Op dat moment wordt hyperkaliëmie een medisch noodgeval.

True Kalium Elevatie

Normaal gesproken proberen uw nieren, wanneer uw kaliuminname toeneemt, van het overschot af te komen om een ​​gezond bereik te handhaven. Wanneer dit niet gebeurt en het bloedkalium hoog blijft als gevolg van echt overtollig lichaamskalium, komt dit meestal door een gebrekkige kaliumuitscheiding, aldus Preston. Uw lichaam is mogelijk niet in staat om overtollig kalium uit te scheiden als gevolg van een nieraandoening, een tekort aan aldosteron of niet-reagerende reacties op aldosteronsignalen. Aldosteron is het belangrijkste hormoon dat het zout-, water- en elektrolytenevenwicht in het lichaam regelt.

Valse hoogtepunten

Kaliumtestwaarden kunnen valselijk verhoogd zijn. Artsen verwijzen naar dit fenomeen als "pseudohyperkalemia." Mogelijke oorzaken zijn labfouten, herhaalde gebalde vuisten tijdens het bloedafnameproces en een virale infectie die mononucleosis wordt genoemd. Volgens Preston kunnen overmatige aantallen bloedplaatjes of witte bloedcellen in uw bloed ook leiden tot hoge kaliumwaarden. In zeldzame gevallen kunnen hoge waarden het gevolg zijn van een erfelijke aandoening die bekend staat als "familiale pseudohyperkaliamie", waardoor kalium uit rode bloedcellen lekt.

Kaliumverschuivingen

Hoewel, voor praktische doeleinden, kaliumtestcontroles kaliumspiegels in uw bloed, de meeste kaliumreserves van uw lichaam bevinden zich feitelijk in uw cellen. Bloedkalium kan dus stijgen als gevolg van cellen die grote hoeveelheden kalium afgeven, zegt Preston. Artsen noemen dit verschijnsel 'herverdeling hyperkaliëmie'. Mogelijke oorzaken zijn: waterstofion-onevenwichtigheden; een klasse geneesmiddelen die bèta-adrenerge blokkers worden genoemd; enorme overdosis met de drug digitalis; insulinedeficiëntie; ernstige brandwonden en ernstige infecties.

Geneesmiddelen

Een aantal medicijnen kan hyperkaliëmie veroorzaken of verergeren, merkt arts Maxine Papadakis op. Ze doen dit door de kaliumuitscheiding te remmen, kalium aan het lichaam toe te voegen, kaliumverschuivingen te bevorderen of de aldosteronfunctie te verstoren. Enkele van de vele voorbeelden zijn de klasse van pijnstillers die bekend staan ​​als niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, heparine, ACE-remmers en sommige diuretica.

Symptomen en behandeling

Een kleine verhoging van het kaliumgehalte in het bloed veroorzaakt meestal geen symptomen , zegt de Merck-handleiding. Matige en ernstige hyperkaliëmie kan echter hartkloppingen, lethargie, spierzwakte, verlamming, een trage hartslag, verwarring en zelfs ademhalingsfalen veroorzaken. Volgens First Consult omvat de spoedbehandeling van ernstige hyperkaliëmie in eerste instantie injecties met calciumgluconaat in het ziekenhuis, gevolgd door infusies van insuline en glucose. Voor milde gevallen is het nemen van minder kalium en het vermijden van een medicijn dat voorkomt dat uw lichaam kalium uitscheidt gewoonlijk voldoende.