Omdat veel jonge sporters het hele jaar door sporten en sporten in extreme weersomstandigheden, is hun vermogen om hun lichaamstemperatuur te beheersen (thermoregulatie genaamd) van cruciaal belang om hitte of onderkoeling te voorkomen. Terwijl wetenschappers traditioneel dachten dat kinderen vatbaarder waren voor zonnesteek en hypothermie, bevestigen directe vergelijkingen van kinderen en volwassenen die sporten met dezelfde trainingsintensiteit dit niet. Kinderen hebben echter lagere zweetsnelheden, een hoger lichaamsoppervlak, een hogere bloeddoorstroming van de huid en mogelijk een verminderde warmteregulatie met milde dehydratie, wat hun thermoregulatoire reactie op oefeningen bij extreem weer zou kunnen beïnvloeden.

Zweetratio

Het meest drastische verschil tussen kinderen en volwassenen in termen van thermoregulatie is dat kinderen minder zweten dan volwassenen. Een studie uit 1960, gepubliceerd in het tijdschrift "Essential Problems in Climatic Physiology", toonde aan dat jonge jongens ongeveer de helft van de zweetsnelheid van volwassen mannen tijdens rust hebben, en latere studies tijdens sporten met lage en hoge intensiteit bevestigen dit verschil. Omdat zweetverdamping het belangrijkste afkoelmechanisme van het lichaam is tijdens het sporten, hebben wetenschappers oorspronkelijk verondersteld dat lagere zweettarieven bij kinderen de warmtetolerantie zouden verminderen. Aangezien de zweetdruppeltjes van een jonge atleet kleiner en meer diffuus zijn op het huidoppervlak, kunnen ze echter efficiënter zweten, volgens een onderzoek uit 2004 gepubliceerd in het tijdschrift "Experimental Physiology."

Body Surface Area to Mass Ratio

In vergelijking met volwassenen hebben jonge atleten een groter lichaamsoppervlak ten opzichte van hun totale massa, wat betekent dat ze meer huidoppervlak hebben waardoor de lichaamswarmte kan ontsnappen en minder vatbaar zijn voor hitteziekte. Dit verschil vermindert echter ongeveer op puberteit en houdt ook geen rekening met de lichaamssamenstelling of fitnessniveaus. Bovendien toont onderzoek niet altijd een verbeterde warmtedissipatie bij jonge atleten met een hoog relatief lichaamsoppervlak. Deze hoge lichaamsoppervlak-tot-massaverhouding kan kinderen een groter risico op hypothermie geven, maar meer onderzoek naar kinderen die in koude omgevingen sporten is noodzakelijk om dit te bevestigen.

Huidbloedstroom tijdens training

Jonge atleten hebben meer huidbloedstroom tijdens oefening dan volwassenen. Bovendien worden de bloedvaten in de huid van jonge individuen groter of groter in omvang dan volwassenen. Daarom betekent de grotere hoeveelheid bloedstroom naar de huid tijdens inspanning dat meer warmte kan worden verwijderd door convectie. Convectie, in termen van menselijke thermoregulatie, houdt in het uitwisselen van lichaamswarmte van de huid met luchtmoleculen die over de huid gaan. Snellere bloedtoevoer naar het huidoppervlak leidt tot snellere uitwisseling van moleculen, en dus sneller convectieverwarmingsverlies.

Uitdroging

Omdat jonge atleten een lagere zweetsnelheid hebben dan volwassenen, zou je kunnen denken dat ze minder gevoelig zijn tot prestatiebeperkende uitdroging. Een studie uit 1977 in "Journal of Applied Physiology" liet echter geen verschil zien in gewichtsverlies, snelheid van waterverlies en bloedplasmavolume tussen prepubescente en jongvolwassen vrouwen. Uit een onderzoek uit 1980 in "Journal of Applied Physiology" bleek echter dat de lichaamstemperatuur van een jong individu sneller stijgt bij een bepaald niveau van uitdroging dan bij volwassenen. Dit suggereert dat zelfs kleine niveaus van uitdroging het vermogen van een jonge atleet om zijn lichaamstemperatuur tijdens inspanning te reguleren kunnen verminderen , , ] ]