Zoet, gemakkelijk te verkrijgen en veelzijdig, kunnen bananen worden gegeten zoals het is of worden gemengd, gepureerd of gemengd in een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, waaronder muffins en smoothies. Rijk aan een aantal voedingsstoffen staan bananen bekend om hun hoge kaliumgehalte, wat mensen met een laag kaliumgehalte kan helpen. Spiertrekkingen of spasmen, die symptomen zijn van lage kaliumspiegels, kunnen worden verlicht door bananen. Echter, als de onderliggende oorzaak van spierspasmen ernstiger is, zoals epilepsie of een andere neurologische aandoening, zullen bananen niet helpen.

Lage kaliumspiegels

Lage kaliumspiegels, ook bekend als hypokaliëmie, kunnen spierpijn veroorzaken trekkingen of spasmen. Andere symptomen zijn constipatie, vermoeidheid, spierbeschadiging, tintelingen, gevoelloosheid, hartkloppingen en abnormale hartritmes. Hypokaliëmie kan het gevolg zijn van een ziekte met overmatige diarree of braken, evenals van chronische nieraandoeningen of eetstoornissen, zoals boulimia en anorexia. Zwaar zweten, te veel laxeermiddelen nemen of een antibioticum gebruiken kan ook hypokaliëmie veroorzaken.

Kalium in bananen

Een portie gesneden banaan in 1 kopje bevat 537 milligram kalium, ongeveer 11 procent van wat u per dag nodig hebt dag. De aanbevolen voedingsinname is 4.700 milligram kalium per dag voor de meeste volwassenen of 5.100 milligram voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Kalium is essentieel voor een goede gezondheid, omdat het uw lichaam helpt koolhydraten te verwerken en te gebruiken, een belangrijke brandstof. Het helpt bij het waarborgen van de ontwikkeling en groei van het lichaam. Kalium reguleert ook de elektrische activiteit van uw hart en helpt de zuur-base balans in uw systeem te handhaven.

Neurologische aandoeningen en spierkrampen

Neurologische aandoeningen kunnen spierkrampen veroorzaken die niet worden verlicht door een verhoogde kaliuminname. Symptomen van sommige aandoeningen, zoals dystonie, essentiële tremoren en soms epilepsie, worden verbeterd door fysiotherapie, chirurgie en medicatie. Andere aandoeningen, waaronder de ziekte van Huntington, zijn echter degeneratief. Als u zich zorgen maakt over een niet-gediagnosticeerde spierspasmen, dient u onmiddellijk met een arts te spreken; vroege diagnose helpt vaak voorkomen dat de aandoening verergert. Bijvoorbeeld, met de ziekte van Wilson kan vroege diagnose helpen leverbeschadiging en mogelijk falen te voorkomen.

Diagnose van neurologische aandoeningen

Diagnose van de oorzaak van spierspasmen veroorzaakt door een neurologische aandoening vereist uitgebreide bloed- of urinetests en , in sommige gevallen, genetische screening bij ongeboren kinderen en volwassenen om de koopkracht van de ziekte te bepalen. Sommige neurologische aandoeningen, zoals de ziekte van Huntington, worden geërfd; vroege identificatie kan patiënten helpen de ernst van de symptomen te verlichten en mogelijk het begin van de aanval te verlichten. Een vroege melding geeft patiënten ook meer tijd om zich aan de diagnose te houden, waardoor ze zich vaak beter kunnen aanpassen aan de strikt noodzakelijke medische behandeling. In gevallen waar genezingen beschikbaar zijn, zoals bij dystonie, wordt de behandeling kort na de diagnose gestart om de kans op herstel te vergroten. Echter, voor degeneratieve ziekten of wanneer er geen genezing is, richt de behandeling zich op het verlichten van symptomen.

, , ] ]