Coeliakie treft 1 op de 133 Amerikanen, met een hogere prevalentie bij degenen met de eerste generatie verwanten met de aandoening. De ziekte manifesteert zich met intolerantie voor gluten. Gastro-intestinaal ongemak, gewichtsverlies en opgeblazen gevoel van de buik zijn veel voorkomende symptomen. Het bepalen van de glutenindex in voedingsmiddelen kan patiënten met coeliakie helpen veilige voedselkeuzes te maken. Het is essentieel omdat er zoveel verborgen bronnen van gluten zijn in levensmiddelenadditieven. Testen neemt het giswerk weg bij het leven van een glutenvrije levensstijl.

What Is Gluten?

Glutenintolerantie wordt veroorzaakt door een abnormale auto-immuunrespons op een gluten-eiwit genaamd gliadine. Gluten geeft tarwedeeg zijn elasticiteit. Het wordt ook gevonden in rogge en gerst. Wanneer een gluten-gevoelig persoon een voedsel opneemt dat gluten bevat, produceert het lichaam antilichamen die het aanvallen, niet anders dan de reactie op een bacteriële infectie. Het probleem is dat de immuunrespons ook resulteert in de vernietiging van de villi van de dunne darm. De villi zijn kleine projecties van weefsel die het absorptieoppervlak vergroten. Een gluten-intolerant persoon lijdt meestal aan tekorten aan voedingsstoffen vanwege het verminderde vermogen van het lichaam om ze te absorberen.

Gluten-testen

Het glutengehalte van voedsel moet worden bepaald door middel van laboratoriumtests. Een studie van het Amerikaanse Ministerie van Landbouw van 2006 beoordeelde verschillende methoden om granen voor gluten te testen, waarbij werd vastgesteld dat het gebruik van meel voor een testmonster in plaats van gemalen maaltijd de beste resultaten opleverde. De methoden voor het beoordelen van het glutengehalte variëren afhankelijk van het type getest product en het beoogde eindgebruik.

Belang

Het vermogen van fabrikanten om te testen op gluten is essentieel omdat het zo wijdverspreid is in voedingsmiddelen en dranken. Het lijkt misschien vanzelfsprekend om geen volkorenbrood te eten als u glutenonverdraagzaam bent. Gluten wordt echter ook aangetroffen in producten zoals sojasaus, pasta en couscous. Toch kan het ook als basis worden gebruikt in ingrediënten zoals gemodificeerd voedselzetmeel, maltodextrine en natuurlijke smaakstoffen. Door de glutenindex van voedingsmiddelen en dranken te bepalen, kunnen bedrijven voldoen aan de Amerikaanse normen voor voedings- en geneesmiddelenbeheer voor het vrijwillig labelen van producten "glutenvrij". Het is echter niet verplicht voor alle verwerkte producten.

Gluten Labeling-producten

De FDA heeft richtlijnen die specifieke richtlijnen bevatten voor voedingsmiddelen met het label "glutenvrij". Gebaseerd op de huidige wetenschap en technologie, gebruikt de FDA een glutenconcentratie van 20 delen per miljoen (ppm) als drempel om te bepalen of een product glutenvrij kan worden geëtiketteerd. Producten worden niet geëtiketteerd met een specifiek glutenindexnummer omdat de huidige technologie niet nauwkeurig genoeg is. In plaats daarvan gebruikt de etikettering het 20 ppm-aantal voor het bepalen van de productinhoud. Producten zijn ofwel glutenvrij als ze onder 20 ppm vallen of niet glutenvrij als de glutenconcentratie hoger is dan 20 ppm.