Je lichaam heeft voldoende eiwitten nodig om goed te kunnen functioneren; de meeste Amerikanen consumeren echter meer dan nodig is. Een misvatting is dat het eten van vlees noodzakelijk is om genoeg eiwitten te krijgen. Maar zelfs de strengste vegetariërs kunnen aan de dagelijkse eiwitbehoeften voldoen met een zorgvuldige planning. Als je overweegt over te schakelen naar een vegetarisch dieet, vraag dan eerst aan je zorgverlener of het dieet goed in balans is en voldoet aan je persoonlijke gezondheidsvereisten.

Eiwitrijkste feiten en vereisten

Vrijwel elke cel in je lichaam gebruikt eiwitten die voortdurend worden afgebroken. Dit betekent dat de dagelijkse voeding voldoende eiwitten moet bevatten om te vervangen wat wordt gebruikt. Eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren. Eiwitten zijn ofwel compleet en bevatten alle essentiële aminozuren, of ze zijn onvolledig, wat betekent dat de voedselbron enkele van de essentiële aminozuren mist. De Centers for Disease Control and Prevention beveelt aan dat tieners en volwassenen elke dag tussen de 46 en 56 g eiwit krijgen, afhankelijk van leeftijd en geslacht. Kinderen moeten tussen de 13 en 34 g krijgen. Vleesbronnen bestaan ​​uit complete eiwitten, terwijl vegetarische bronnen vaak onvolledig zijn. Als er echter voldoende vegetarische bronnen van onvolledige eiwitten worden geconsumeerd, kan aan de eiwitbehoeften gemakkelijk worden voldaan.

Overwegingen

Zolang er voldoende incomplete eiwitbronnen worden geconsumeerd gedurende de dag, krijgt je lichaam het eiwit het heeft nodig. Het is niet nodig om verschillende eiwitbronnen in dezelfde maaltijd te combineren om een ​​compleet eiwit te maken, volgens het Amerikaanse ministerie van landbouw. Een vegetarisch dieet kan veel eiwitten bevatten zolang een breed scala aan plantaardige bronnen wordt geconsumeerd. Lacto-vegetariërs die geen dieren of eieren consumeren maar wel zuivelproducten eten, kunnen aan de eiwitbehoeften voldoen door kaas en melk te consumeren, die complete eiwitten bevatten. Veganisten consumeren geen dieren of producten die afkomstig zijn van dieren; ze kunnen echter eiwitten krijgen van bonen, noten, notenpasta's, erwten en sojaproducten zoals tofu, tempeh en vleesalternatieven.

Voedingsmiddelenbronnen

Er zijn veel plantaardige eiwitbronnen beschikbaar. Sommige groenten bevatten veel eiwitten, zoals artisjokken, die 6 g eiwit per kop bevatten; asperges of broccoli, beide met ongeveer 5 g per kop; en 1 kop gekookte spinazie, die 5 tot 6 g per kop kan hebben. Alle soorten bonen bevatten veel eiwitten, waarvan de meeste tussen 15 en 20 g per gekookte kop bevatten. Granen zoals boekweit, bulgur en gerst hebben ook bijna 20 g per droog kopje. Voor degenen die zuivelproducten consumeren, bevat 1 kop magere kwark of magere ricotta tussen de 20 en 30 g. Veganisten krijgen tot 10 g per kop sojamelk, 8 g per stuk tofu of tussen de 10 en 13 g per portie soja-yoghurt.

Waarschuwingen

Een eiwitrijk dieet eten doet over het algemeen niet schadelijk voor de gezondheid lijken te zijn. Als echter een eiwitrijk dieet dat ook koolhydraten beperkt, langer dan een paar maanden wordt gevolgd, kunnen gezondheidsproblemen optreden. Een eiwitrijk dieet met weinig vezels kan bijdragen aan darmproblemen en het risico op hartaandoeningen en sommige vormen van kanker verhogen. Een eiwitrijk dieet moet niet worden gevolgd door mensen met nier- of leveraandoeningen, omdat deze aandoeningen mogelijk verslechteren. Bovendien kunnen vegetarische bronnen van eiwitten zoals kaas en melk veel vet bevatten, wat het risico op hart- en vaatziekten verhoogt. Het doel is om een ​​uitgebalanceerd dieet te eten dat voldoende eiwitten, koolhydraten en gezonde vetten bevat om het lichaam te voorzien van de voedingsstoffen die het nodig heeft.