Elk jaar worden in de Verenigde Staten 13.000 kinderen gediagnosticeerd met type 1 diabetes, volgens KidsHealth, een website die is gepubliceerd door de non-profitorganisatie Nemours Foundation. Meer dan 1 miljoen Amerikaanse kinderen en volwassenen zullen elke dag leren omgaan met de ziekte. Type 1-diabetes is een chronische aandoening waarvoor er geen genezing bestaat, maar er zijn belangrijke voordelen aan het volgen van behandelprotocollen die zijn ontworpen om de ziekte onder controle te houden.

Type 1 Diabetes

Type 1-diabetes werd ooit insuline genoemd -afhankelijke diabetes of juveniele diabetes. Diabetes is een ziekte die uiteindelijk invloed heeft op hoe het lichaam bloedsuiker gebruikt. Bloedsuiker is afgeleid van het voedsel dat we eten en is een noodzakelijke bron van energie die wordt gebruikt om al uw lichaamsfuncties van brandstof te voorzien. Als u lijdt aan type 1 diabetes, is het waarschijnlijk dat uw eigen immuunsysteem de cellen in de pancreas die insuline produceren, heeft aangevallen en vernietigd. Insuline is vereist voor cellen om bloedsuiker te gebruiken voor brandstof en energie. Type 1 diabetes kan niet worden voorkomen en er is geen echte manier om te voorspellen wie het krijgt, maar wetenschappers geloven dat er een genetische link kan zijn in combinatie met een omgevingsfactor, zoals een virus.

Hoe schade wordt veroorzaakt

Een hoge hoeveelheid bloedsuiker in de bloedbaan is de oorzaak van schade op cellulair niveau. Wanneer deze bloedsuikerspiegels boven aanvaardbare niveaus stijgen, kan de overtollige suiker zich hechten aan eiwitten in de bloedvaten, waardoor hun normale structuur en functie veranderen. Op deze manier worden de arteriële bloedvaten dikker en minder elastisch, waardoor het moeilijker wordt voor bloed om er doorheen te stromen. Deze vermindering van de arteriële stroom vermindert ook de hoeveelheid zuurstof die beschikbaar is voor de weefsels en kan na verloop van tijd schade veroorzaken.

Bloedglucoseregulatie

Het beheersen van de bloedsuikerspiegel is de sleutelfactor voor het verminderen van de hoeveelheid cellulaire schade. Artsen zullen een bloedtest gebruiken, de A1C, die meet hoeveel suiker aan eiwitten is gebonden in de afgelopen drie tot vier maanden. Het gemeten eiwit is hemoglobine, dat ongeveer drie maanden in het lichaam circuleert voordat het sterft en wordt uitgescheiden door de lever. Door te evalueren hoeveel suiker op uw hemoglobine zit, hebben artsen een goede indicatie van hoeveel suiker gebonden is aan andere eiwitten in het bloed en uw totale bloedsuikercontrole gedurende de voorgaande drie maanden. Als uw A1C laag is, hebt u een goede bloedsuikerspiegelcontrole bereikt en hebt u een lager risico op weefselschade, cellulaire schade en veranderingen in het metabolisme.

Cellulaire veranderingen

Cellulaire veranderingen als gevolg van type 1 diabetes zijn het resultaat van hoge bloedglucosewaarden gedurende een lange periode. De meest voorkomende gebieden die worden beïnvloed zijn de ogen, nieren en perifere vasculaire veranderingen. De verminderde bloedstroom in de microvasculatuur veroorzaakt schade aan de ogen, resulterend in cataract en soms blindheid. Perifere vasculaire veranderingen kunnen leiden tot neuropathie, die gevoelloosheid in de voeten en onderste extremiteiten veroorzaakt, evenals een verhoogd risico op infectie en verlies van tenen of onderste extremiteiten van gangreen.

Metabolische veranderingen

Personen die lijden van type 1 diabetes zullen ook metabole veranderingen ondergaan. Zonder insuline om suiker in de cellen te brengen, begint het lichaam vet of spiermassa te verbranden voor energie. Dit kan leiden tot een aandoening die ketoacidose wordt genoemd, omdat ketonen het bijproduct zijn van vetverbranding en eiwitverbranding in het lichaam. Overtollige glucose die niet is gebonden aan andere eiwitten zal worden uitgescheiden door de nieren. Naarmate het lichaam vet en spiermassa blijft verbranden om energie, zal het individu een aanzienlijk gewichtsverlies ervaren. Hoewel sommigen dit een methode vinden om gemakkelijk gewicht te verliezen, veroorzaakt het aanzienlijke schade aan de organen van het lichaam, waaronder de ogen en de nieren, wat kan leiden tot blindheid en verlies van de nierfunctie.

, , ] ]