Kalium is een essentieel mineraal en elektrolyt dat van vitaal belang is voor het goed functioneren van het lichaam. Alle cellen, weefsels en organen hebben kalium nodig. Als een elektrolyt heeft kalium het vermogen om te dissociëren en ionen te vormen die elektriciteit geleiden. Kaliumconcentraties, zowel binnen als buiten de cellen, worden strak gecontroleerd door mechanismen in het lichaam. Een kaliumgebrek of hypokaliëmie kan het gevolg zijn van verschillende aandoeningen. Er zijn opmerkelijke symptomen van laag kalium, ongeacht de onderliggende oorzaak.

Functie

Kalium speelt een belangrijke rol in het lichaam, zowel als elektrolyt als mineraal. Als een elektrolyt is kalium verantwoordelijk voor het transport van zenuwimpulsen naar uw cellen en het geleiden van elektriciteit. Kalium is betrokken bij de zenuwfunctie, contractie van de gladde spieren, normale spijsvertering en hartfunctie en regulering van de bloeddruk. Kalium werkt nauw samen met natrium om de vochtbalans van uw lichaam in stand te houden. Kalium regelt de pH-balans, juiste groei en ontwikkeling, koolhydraatmetabolisme en eiwitsynthese. De nieren regelen de hoeveelheid kalium in uw lichaam door de kaliumuitscheiding te beheersen.

Adequate Intake

Het Voedsel- en Voedingscomité van het Institute of Medicine heeft innameniveaus vastgesteld voor kalium waarvan is aangetoond dat ze de bloeddruk verlagen. verminder de zoutgevoeligheid en minimaliseer het risico op nierstenen. Voor personen ouder dan 14 jaar zijn de kaliumbehoeften 4,7 g per dag. Kaliumbehoeften stijgen tot 5,1 g per dag voor vrouwen die borstvoeding geven, maar veranderen niet voor zwangere vrouwen. De meeste Amerikanen krijgen niet genoeg kalium uit het voedsel dat ze eten.

Oorzaken van een tekort

Je krijgt kalium via voedsel in je dieet. Wanneer er teveel kalium is, verwijderen uw nieren het als onderdeel van de urine om een ​​juiste elektrolyt- en mineralenbalans in uw lichaam te behouden. Hypokaliëmie is de metabolische toestand die ontstaat als de kaliumspiegels in het bloed onder het normale dalen. De meest voorkomende oorzaken van hypokaliëmie zijn diarree, braken of ander verlies van lichaamsvloeistoffen; bepaalde medicijnen, zoals antibiotica en diuretica die het plassen verhogen; consumeren van voedingsmiddelen die rijk zijn aan natrium; ziekten die het vermogen van de nier om kalium te behouden beïnvloeden; eetstoornissen, zoals anorexia en boulimia; zweten; en het eten van grote hoeveelheden drop of het gebruik van producten die zoethout bevatten gemaakt met glycyrrhetinezuur.

Symptomen

Een kleine fluctuatie van kalium veroorzaakt meestal geen symptomen. Een duidelijke daling kan echter levensbedreigend zijn. Als u lijdt aan een kaliumgebrek, kunt u last krijgen van abnormale hartritmestoornissen, hartkloppingen, constipatie, afbraak van spiervezels, spierzwakte, vermoeidheid, duizeligheid en verlamming. Duizeligheid wordt gekenmerkt door een zwak, onvast, zwak en zelfs duizelig gevoel. Duizeligheid en duizeligheid kunnen uw vermogen om bepaalde activiteiten uit te voeren, onderbreken, maar het is zelden een ernstige of levensbedreigende aandoening.

Duizeligheid en lage bloeddruk

De nieren hebben kalium nodig samen met andere elektrolyten om de waterhuishouding te behouden in het lichaam. Als er een beperkte hoeveelheid kalium is door een tekort, scheidt het lichaam het overtollige water via de urine af. Wanneer het lichaam een ​​aanzienlijke hoeveelheid water verliest, kan de bloeddruk dalen. Een lage bloeddruk kan op zijn beurt resulteren in duizeligheid en zelfs flauwvallen, vooral bij het staan.

Behandeling

Behandeling van hypokaliëmie hangt af van de oorzaak en de ernst. Milde hypokaliëmie kan worden behandeld door een kaliumrijk dieet te gebruiken of door orale kaliumsupplementen te gebruiken. Ernstigere gevallen kunnen intraveneus kalium vereisen. Gebruik voedingsmiddelen zoals fruit, groenten, peulvruchten, noten, zaden en bepaalde zuivelproducten om duizeligheid te voorkomen. Raadpleeg uw arts als u vermoedt dat u een kaliumgebrek heeft.