af?

Vitamine D is nodig om uw lichaam te helpen calcium en fosfaat te verwerken om uw botten en tanden sterk te houden, terwijl het juiste niveau van deze voedingsstoffen behouden blijft voor ander gebruik. Deze vitamine heeft ook een rol in de immuun- en neurologische systemen, celgroei en ontstekingsvermindering. De vitamine D die je krijgt van de zon en door het voedsel dat je eet, kan niet worden gebruikt totdat het wordt verwerkt door de lever en de nieren. Hoewel onderzoek naar vitamine D-uitputting ontbreekt, is er veel aandacht besteed aan vitamine D-tekort.

Volgens het Bureau voor Dieetsupplementen, of ODS, kinderen en volwassenen tot 70-jarige patiënten moeten dagelijks minstens 600 internationale eenheden of 15 microgram vitamine D innemen. Slechts een paar voedingsmiddelen zijn natuurlijke bronnen van deze vitamine, waaronder vette vis, zoals zalm, makreel of tonijn; "kaas; en runderlever. Sommige zuivelproducten, zoals melk en yoghurt, evenals sinaasappelsap en veel ontbijtgranen worden verrijkt met vitamine D. In de VS is de vereiste voor melk 100 internationale eenheden per beker, terwijl in Canada 35 tot 40 internationale eenheden zijn vereist per 100 milliliter. Hoewel het nog steeds controversieel is, adviseren sommige onderzoekers van de gezondheidszorg, zoals die van het Linus Pauling Institute, een dosis voor volwassenen van maximaal 2000 internationale eenheden of 50 microgram extra vitamine D per dag. Die met risico op vitamine D-tekort en Depletie

De ODS-aanbeveling voor oudere volwassenen is ten minste 800 internationale eenheden, omdat ze minder efficiënt calcium kunnen absorberen en meer risico lopen op osteoporose of broze botten. Mensen met de ziekte van Crohn of andere malabsorptiesyndromen zouden ook misschien niet in staat zijn om effectief vitamine D te gebruiken. Sommige mensen, zoals ouderen die in verpleeghuizen of baby's wonen, krijgen mogelijk niet voldoende direct zonlicht om hen te helpen vitamine D. Chronische leverziekte te produceren en nierfalen zijn ook risicofactoren voor vitamine D-tekort, omdat deze beschadigde organen misschien niet in staat zijn om de inerte vitamine D in de nuttige vorm van de voedingsstof te verwerken. Obesitas en donkere huid zijn andere risicofactoren.

Symptomen van vitamine D-tekort

Een bloedtest wordt gebruikt om uw vitamine D-spiegel te bepalen. Tests zijn beschikbaar voor twee verschillende vormen van vitamine D, maar de meeste mensen hoeven alleen de minder dure 25-hydroxyvitamine D- of 25 (OH) D-test te krijgen, volgens Dr. Susan Ott, hoogleraar geneeskunde aan de universiteit van Washington. Een optimaal niveau van circulerend 25-hydroxyvitamine D is 20 tot 50 nanogrillen per milliliter; 8 tot 20 nanogrillen per milliliter is onvoldoende, terwijl een aantal lager dan 8 nanogrillen per milliliter als onvoldoende wordt beschouwd.

Je botten kunnen broos of zacht worden als je een tekort aan vitamine D hebt gedurende een bepaalde periode . Mensen die slechts een lichte tekortkoming hebben, kunnen spierpijn en spierzwakte hebben. Naarmate het tekort verergert en uw calciumgehalte verslechtert, kunt u ook gevoelloosheid of neuromusculaire pijn, spierkrampen, spasmen in uw keelspieren en zelfs toevallen ervaren. Als u dergelijke symptomen heeft, kan uw arts mogelijk grotere doses extra vitamine D voorschrijven.

Vitamine D-toxiciteit

Het is ook mogelijk om te veel vitamine D in te nemen. De ODS meldt aanvaardbare bovengrens van 4 000 inname Eenheden voor zowel mannen als vrouwen vanaf 9 jaar, met toxische waarden van 10.000 tot 40.000 internationale eenheden per dag, of 200 tot 240 nanogrillen per milliliter vitamine D in uw bloedbaan. Anorexia, gewichtsverlies, overmatig urineren en hartritmestoornissen zijn allemaal gemeld bij mensen met vitamine D-toxiciteit. De grootste zorg is echter dat chronisch verhoogde niveaus van vitamine D ertoe kunnen leiden dat je meer calcium in je bloedbaan hebt, wat kan leiden tot nierstenen of schade aan je hart of nieren veroorzaakt door verkalking van je bloedvaten en weefsels. >